"มึงจำคนผิดแล้ว"

"อย่ามาโกหก กูจำมึงได้ แล้วเราก็รู้จักกันดี"

"กูบอกว่ากูไม่รู้จักมึงไง! เลิกยุ่งกับกูสักที!"

ความจำเสื่อมไม่พอ หนำซ้ำยังต้องมาตามตื๊อไอหน้าหล่อนี่อีก ถ้ามันไม่ใช่คนเดียวที่เหลือในความทรงจำของผม อย่าหวังเลยว่าคนอย่างผมจะแยแส

แต่ทำไมคนที่คอยตามตื๊ออย่างผม กลับถูกรุกหนักซะเอง แล้วตอนนี้ก็เสพติดการมีมันในชีวิตไปซะแล้ว

พระเอกสายซึนก็ต้องเจอกับนายเอกสายตื๊อแบบนี้แหละ

เห็นซึน ๆ แบบนี้แต่ก็ดูแลเก่งนะครับ

นิยายเรื่องนี้แต่งจบแล้ว ไม่โดนเทแน่นอนค่ะ

คำเตือน

1. นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาแนวชายรักชาย ท่านใดไม่ชอบ สามารถกดออกได้นะ

2. นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเอง และอาจหาความสมเหตุสมผลไม่ได้ในบางกรณีโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่า

3. ตัวละครอาจมีการใช้คำหยาบคายและพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม

4. บุคคลและสถานที่ในนิยายคือสิ่งที่สมมุติขึ้นมา ไม่มีตัวตนอยู่จริง

สามารถแสดงความคิดเห็นได้เต็มที่ เพียงขอให้อยู่บนพื้นฐานของความสุภาพและยินดีน้อมรับทุกคำติชมค่ะ

twitter >> @wara_writer

#คินทาวน์

#จำได้ว่ารัก