คำโปรย

ก็รู้ว่าโลกมันเปลี่ยนไปเยอะแล้ว อะไรๆ มันก็เกิดขึ้นได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ การคลุมถุงชนมันควรจะหมดไปตามกาลเวลา นี่มันทศวรรษไหนแล้ว คนอย่างผม ข้าวปุ้น ยังถูกพ่อบังเกิดเกล้าจับคลุมถุงชนกับเพื่อนรักอยู่เลย โดนบังคับให้มีคู่หมั้นว่าหนักแล้ว คู่หมั้นผมดันเป็นผู้ชายนี่มันหนักกว่าอีก อะไรกันครับเนี่ย!

ธารา ไอ้พี่ระเบียบที่ผมรู้สึกไม่ถูกชะตาตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอ คนบ้าอะไรเจ้าระเบียบ เนี้ยบตั้งแต่หัวยันตีน ถามหน่อยเถอะ เกิดมาเคยเอาเสื้อออกนอกกางเกงบ้างมั้ย

ข้าวปุ้น คู่หมั้นที่ผมเผลอพลั้งทำร้ายจิตใจและร่างกายของมันด้วยความโหดร้าย...เพราะอารมณ์ของตัวเอง ถามว่ารู้สึกผิดมั้ย แน่นอนว่าใช่...แต่ก็ไม่ทั้งหมด เพราะสิ่งที่ทำไปมันคือความตั้งใจของตัวผมเอง  

#พี่ธารา&น้องหนูข้าวปุ้น

นิยายเรื่องนี้เป็นแค่เพียงจินตนาการของไรท์ล้วนๆ

เขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน