อีกฝ่ายกำลังจะถูกจับคลุมถุงชน กับศราวินผู้มีเบื้องหลังที่แสนเลวร้าย

อีกฝ่ายก็ถูกต่อรองให้รีบแต่งงาน ถ้าอยากให้ในพินัยกรรมยังคงมีชื่อของเขา

เมื่อมองไม่เห็นใคร ทั้งคู่ก็คงต้องหันหน้ามาช่วยกัน

 ทั้งที่ปกติปุณภพกับณิชาเป็นคู่กัดกันมากกว่าเป็นเพื่อนเสียอีก

แต่ทั้งณิชาและปุณภพคิดผิด เพราะบิดาของปุณต้องการมากกว่านี้

*******************************

งานแต่งานก็ผ่านไปแล้ว ทะเบียนสมรสก็จดอย่างถูกต้อง

ณิชาเธอไม่มีทางปฏิเสธได้เลย เมื่อพ่อของสามีสั่งให้เธอมีทายาทเพื่อมรดกทั้งหมดของเขา

งานนี้คุณแม่จำเป็นจะทำอย่างไร

** สัญญาห้าปีที่ตกลงกันไว้ว่าจะหย่าจากกัน

กับสัญญาใจที่มันผูกพันไปแล้ว***

**สัญญาไหนจะถูกฉีกทิ้ง***

*****************************************************

“ถามจริงเถอะปุณ เล่นอะไรกัน เราไม่สนุกนะ”

หญิงสาวกอดอกไม่ยอมเดิน ทำท่าเอาจริงเหมือนต้องการคุยให้รู้เรื่องวันนี้และก็เดี๋ยวนี้

“เฮ้ย! ณิชาทำท่าแบบนี้เราจะถือว่าแกหึงเรานะ ยังไม่ทันไร  ขี้หึงแล้วเหรอ....”

ปุณยังไม่ยอมจริงจัง ยังคงพูดตลกจนณิชาเองกลายเป็นคนที่หลุดยิ้มเขินออกมา

“ไม่ได้หึงโว๊ย แต่รำคาญเข้าใจไหมรำคาญ....”

“ไม่หึงก็ไม่หึง มาหอมหน้าผากหน่อยจะได้อารมณ์ดี”

ปะหนันขอฝากผลงานนิยายเรื่องใหม่กับนักอ่านที่น่ารักทุกคนนะคะ