“ฉันหิวข้าว”

“งั้นเดี๋ยวหนูจะทำ...”

“ทำตัวน่ารักน้อย ๆ ลงหน่อย” ผมพูดแทรกพลางขับรถออกไปจากบริษัท  คนพูดเหมือนจะกัดปากตัวเองขาดไปแล้ว  ผมแน่ใจว่าเธอไม่ได้พยายามจะทำตัวเพื่อให้ดูน่ารัก  แต่ทุกอย่างที่เธอเป็นมีคำจำกัดความว่า ‘น่ารัก’ จนไม่อยากจะให้ห่างตัวเลย

“หนูน่ารักเหรอจ๊ะ?” ผมกัดฟันแน่นกับคำถามนี้  ในใจอยากจะตะโกนออกไปดัง ๆ ว่า ‘ใช่!!!!’  แต่เด็กแสนซื่ออย่างนุ่มนิ่มคงไม่เข้าใจแน่  ยิ่งรู้ว่าเธอรักผมมันยิ่งทำให้รู้สึกปรารถนา  ต้องการ  แต่ไม่ทำร้าย  เพราะคำว่าหนึ่งปีมันค้ำคอของผมให้ทำร้ายเธอไม่ลง