“เจ้ามิใช่พี่ของข้า เจ้ามิมีตัวตน เจ้าควรตายเสียด้วยซ้ำ”

เสียงตะคอกดังมาจากกลางเรือนทำเอาทั้งบ่าวทั้งแม่ท่านแม้กระทั่งผู้เป็นพี่ถึงกับตกใจ “พิณมณี ไยเจ้าถึงพูดเช่นนี้ออกมาล่ะ เราสองเป็นพี่น้องกันนะจ๊ะ” สณังธกาลพยายามปลอบประโลมผู้เป็นน้องสาวของตนให้ใจเย็นลง “อย่าริมาทำเป็นไม่รู้ร้อนรู้หนาวนะ! เจ้านั่นแหละรู้ดียิ่งกว่าใครว่าเจ้าทำอะไรไว้กับข้า!” พิณมณียังคงตะคอกใส่ผู้เป็นพี่สาวของตนต่อไปโดยไม่สนว่าจะมีใครมาห้ามเธอ

“ข้าละเกลียด เกลียดเจ้ายิ่งนัก เกลียดเจ้าที่ดีไปหมดเสียทุกด้าน เกลียดเจ้าที่สวยงามกว่าข้า ข้าจักกรีดใบหน้าของเจ้าให้เละไม่มีชิ้นดีเลยคอยดูเสีย!”