เมื่อหลายพันหมื่นปีที่แล้ว จอมกระบี่ผู้หนึ่งได้ละสังขารในสนามรบที่ยิ่งใหญ่

ชีวิตที่วนเวียนอยู่กับกระบี่ไม่ว่าจะยามหลับหรือยามตื่น

ไม่ว่าจะเป็นแก่นแท้ใดๆของกระบี่ จื่อหยาล้วนบรรลุเข้าถึงมันได้ทั้งสิ้น ราวกับว่ากระบี่เป็นอวัยวะที่สามสิบสาม

.

.

.

พอ พอ พอ ไม่เอาอีกแล้ว

จื่อหยาผู้นี้ขอสาบาน หากชาติหน้ามีจริง ข้าจะไม่ขอจับกระบี่อีกต่อไป!

คอมเมนต์ติชมกันได้เต็มที่เลยนะครับ