“อ๊าคค ช่วยด้วย”เสียงนั้นดังออกมาจากหน้าจอทีวีโดยมีเด็กหนุ่มคนหนึ่งดูมันอยู่ไม่ห่าง ในใจของเขากำลังจดจ่ออยู่กับทีวีที่มีตัวเอกกำลังวิ่งหนีซอมบี้นับร้อยอย่างไม่ลดละ หัวใจของเขาเต้นไม่เป็นจังหวะสักครั้งเมื่อเสียงเพลงโหมกระหน่ำ

“ปัง ปัง”ทุกครั้งที่เสียงปืนดังกระหึ่มดวงตาของเด็กหนุ่มมักเป็นประกายด้วยความหลงไหลทุกครั้ง หนังซอมบี้นั้นเป็นเรื่องโปรดของเขา เขามักจินตนาการเสมอว่าถ้าตัวเขาอยู่ในหนังเหล่านั้นตัวเขาจะเป็นอย่างไร ตัวเขาคงไม่ใช่ตัวละครที่ตายโง่ๆอย่างแน่นนอน ในห้องที่มืดสนิทมีเพียงแค่แสงจากทีวีที่สาดส่องเข้ามากระทบเข้ามายังดวงตาของเขา

ความหลงไหลปะทุออกมาจากหัวใจของเด็กหนุ่มอย่างต่อเนื่อง นี่ยังไม่นับที่เขาดูเหล่านักแคสเกมเล่นเกมซอมบี้จำนวนมากบางก็กรีดออกมาเมื่อตกใจ บางก็ไม่กลัวแม้แต่น้อยทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นความสนุกภายในใจของเด็กหนุ่ม