ในสายตาของ ‘โม่หลิง’

‘หลันอี้’ ที่มีนิสัยขี้อายและครอบครัวยากจน

เห็นได้ชัดว่าเป็นแค่กระต่ายตัวเหม็นที่ทำให้ผู้คนรู้สึกรังเกียจ

แต่ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงควบคุมตัวเองไม่อยู่

และต้องการเรือนร่างผอมบางที่ไม่ได้ดูดีนั่นซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เดิมทีโม่หลิงอยากจะปกป้องหลันอี้ แต่กลับใช้วิธีที่ผิด

จนกลายเป็นบีบบังคับให้อีกฝ่ายเดินไปสู่ปากเหว...

เสียงหัวเราะเยาะของเพื่อนร่วมห้อง ความสงสัยของแม่

การคุกคามอย่างรุนแรงจากโม่หลิง

และความรู้สึกของตัวเองที่ค่อยๆ ถลำลึกลงไป

ไม่มีสิ่งไหนเลยที่ไม่ทรมานหัวใจของหลันอี้

เขาเลือกที่จะหนีมันตามสัญชาตญาณ

ทั้งเปลี่ยนไปอยู่เมืองอื่น และอยู่อย่างสงบมาตลอด 7 ปี

ทว่าหลังจากผ่านไป 7 ปี

กระต่ายขาวตัวน้อยธรรมดาๆ

กลับได้พบกับหมาป่าสีเทาที่สง่างามอีกครั้ง

กระต่ายขาวตัวน้อยที่ไม่รู้เรื่องราว

จึงตกลงไปในกับดักของหมาป่าตัวร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า...