" ที เอ้ย ตื่นลูก " เสียงแม่เรียก

" ตื่นแล้วครับ " ผมตอบพร้อมกับบิดขี้เกียจ 2 รอบใหญ่ๆ

เป็นกิจวัตรที่ต้องรีบตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อไปหาอาหารมาเลี้ยงเป็ด 30 กว่าตัวที่อยู่ใต้ถุนบ้าน ด้วยจักรยานคันเก่าขี่ไปทุกที่ที่มีบึงหรือหนองน้ำลงไปช้อนแหน งมหอย สาหร่าย ผักตบ แพงพวย สารพัดที่เป็ดกินได้วันละสองกระสอบปุ๋ย เช้ากระสอบ-เย็นกระสอบ บางวันขี้เกียดตื่นก้อหาเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อวานเย็น เอามาสับหยาบๆๆๆโรยรำหยาบนิดหน่อยพอหอมๆๆ แค่นี้เป็ดมันก้อรุมซัดกันเกลี้ยงกาละมัง แล้วก้อไปตักน้ำจากบ่อวัดมาเทให้มันเล่นกาละมังนึง กินกาละมังนึง แล้วก้อตักมาใส่ห้องน้ำให้เต็ม 2 โอ่งอาบน้ำกินข้าวเสร็จ

" แม่ผมไปแล้วครับหวัดดีคับ "

" เออ ขี่รถดีๆๆนะ เดี๋ยวแม่ก้อไปแล้วเหมือนกัน "

แม่ผมเป็นกรรมกรครับมีรถมารับไปตอนเช้าแล้วมาส่งเย็นๆๆหากินไปวันๆๆเก็บไข่เป็ดขายมั่งกินมั่ง แบบนี้เพราะอยู่กัน 2 คน พ่อนะเรอะไม่รู้ไปซุกหอยอยู่ที่ไหน เฮ้อ เรื่องมันเศร้าแต่ช่างมันเถอะชีวิตไม่สิ้นก้อดิ้นไป