เข็มนาฬิกาเลยเวลาเที่ยงคืนมาแล้ว... แสงนวลของดวงจันทร์ สาดส่องเข้ามาในห้องกว้างที่ใช้เป็นห้องหอในคืนส่งตัวของคู่บ่าวสาว แสงนั้นอาบไล้เรือนร่างโค้งเว้างดงามบนเตียงหนาที่สวมใส่เพียงบราเซียร์ลูกไม้ชิ้นล่างและบน ชายหนุ่มจับจ้องอย่างหลงใหล ขณะก้าวตามขึ้นไปบนเตียงด้วยสภาพไร้อาภรณ์ แม้ไม่ใช่คืนแรกที่เคยอยู่ด้วยกัน แต่คืนนี้เขาก็รู้สึกหวามไหวเป็นพิเศษ อาจเพราะเธอคือเจ้าสาวของเขา หรืออาจเพราะแสงจันทร์ที่ทำให้เธอดูงดงามและเย้ายวนยิ่งกว่าที่เขาเคยรู้จัก