สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ ฝน ชื่อจริง น้ำฝน ฉันเป็นเด็กกำพร่าที่ถูกเก็บมาเลี้ยง พ่อแม่บุญทำท่านบอกกับฉันว่าตอนที่ท่านเจอฉัน เป็นช่วงฤดูฝนพอดี ท่านทั้งสองจึงตั้งชื่อฉันว่าฝน ฉันถูกพ่อแม่บุญทำเลี้ยงดูเป็นอย่างดี ท่านทั้งสองรักและเอ็นดูฉันเหมือนกับว่าฉันเป็นลูกสาวคนหนึ่งของท่านเลย และฉันก็รักท่านทั้งสองมาก ท่านทั้งสองก็เปรียบเสมือนผู้ให้กำเนิดชีวิตใหม่แก่ฉัน

ชีวิตของฉันดำเนินไปอย่างสงบสุข มีสิ่งดีๆ มีครอบครัวที่อบอุ่น มีพ่อมีแม่และน้องชายที่รัก ทุกอย่างในชีวิตฉันดีไปหมดแต่แล้ว จู่ๆทุกอย่างก็จบลงเมื่อเย็นของวันหนึ่ง พวกเราทุกคนได้คุยกันว่าจะเลี้ยงฉลองให้กับลม น้องชายฉันหรือลูกชายแท้ๆของกับพ่อแม่ วันนั้นเป็นวันที่ ลม จบการศึกษาระดับชั้นมัธยมพอดี ทุกคนจึงออกไปทานอาหารนอกบ้านเพื่อฉลอง แต่ว่าฉันกลับมีงานด่วนเข้ามาเลยทำให้ไปด้วยไม่ได้ และเมื่อฉันจัดการเรื่องงานต่างๆจนเสร็จก็กลับมาที่บ้าน ซึ่งดูเหมือนทุกคนยังไม่กลับจากการฉลอง แถมข้างนอกฝนยังตกอีก รู้สึกแปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้ ระหว่างที่ฉันกำลังกลุ้มใจอยู่กับความรู้สึกของตัวเอง จู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

และสิ่งเลวร้ายก็ได้เกิดขึ้น รถของพ่อแม่เธอเกิดอุบัติเหตุพลิกคว่ำเนื่องจากถนนค่อนข้างลื่น พ่อและแม่บุญทำของเธอเสียชีวิตทันทีส่วนน้องชายเธอ อาการแย่พอตัว

จากวันนั้นถึงวันนี้ก็ผ่านมาเป็นระยะเวลาเป็น 4 ปี แต่เธอก็ยังไม่ลืมมันสักครั้ง

ฉันยังจำมันได้ดี ฉันยังคงคิดถึงท่านทั้งสองไม่เคยลืม