“มีอะไรก็รีบๆ พูดมา” ลีวายเหวี่ยงร่างของมัดไหมอย่างแรงจนเธอเกือบจะเซล้ม

“ลีวายทีหลังอย่าผลักเราแบบนี้อีกนะ เพราะถ้าเราล้มไปมันจะเป็นเรื่องใหญ่” มัดไหมเผลอเสียงดังใส่ลีวาย เธอไม่ชอบที่เขาใช้ความรุนแรง เพราะกลัวว่ามันจะส่งผลกระทบที่ไม่ดีต่อสิ่งที่อยู่ในร่างกายเธอสักเท่าไหร่

“เธอแม่งเป็นใครวะถึงกล้ามาสอนฉัน” มือหนาผลักที่หัวไหล่มนของเธออย่างไม่แรงนัก แต่ก็พอทำให้ร่างบางเสียหลักเซถอยหลัง

“ระ..เราไม่ได้กล้าสอนเธอ..ตะ..แต่ว่า..”

“แต่อะไร มีอะไรก็รีบพูดมาดิวะ!! ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอนานมันจะอ้วก!!” ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น เมื่อโดนเขาตวาดใส่เสียงดังจนตกใจสะดุ้งโหยง

“ฉะ..ฉันท้อง! อื้อ!!” เธอหลับตากลั้นใจพร้อมกับโพล่งใส่หน้าเขาเสียงดัง ก่อนจะร้องท้วงเสียงอู้อี้เมื่อถูกมือหนาเอื้อมมาปิดปากเอาไว้

“อย่าเสียงดังดิวะ!” ลีวายทั้งตกใจและรู้สึกกลัวในเวลาเดียวกัน หากมีใครมาได้ยินเรื่องนี้คงพากันเข้าใจผิดแล้วเอาไปพูดในทางเสียๆหายๆ รวมถึงอาจจะส่งผลให้เส้นทางในวงการบันเทิงของเขาคงไม่ราบรื่นเป็นแน่ “แล้วเมื่อกี้เธอบอกว่าเธอท้อง? ท้องแล้วไงมาบอกฉันเพื่อ”

“กะ..ก็ฉันท้องกับนาย”

“ว่าไงนะ! เธอเป็นบ้ารึเปล่า เอากันแค่ครั้งเดียวจะมาท้องได้ไง คิดจะหลอกเอาเงินจากฉันใช่ไหม ได้! ต้องการเท่าไหร่ก็ว่ามาฉันจะเอาให้ แล้วก็ไสหน้าทุเรศๆ ของเธอไปให้พ้นหน้าฉันด้วย!”

“ละ..ลีวาย..ทะ..ทำไมพูดแบบนี้..ที่ฉันมาบอกฉันไม่ได้ต้องการเงินนะ” ภาพใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าค่อยๆ พร่ามัวจากม่านน้ำตาที่รื้นขึ้นมาคลอเบ้า ความเสียใจและความผิดหวังโถมเข้าใส่อย่างจัง เมื่อได้ยินถ้อยคำร้ายกาจออกจากปากของชายหนุ่ม

“แล้วต้องการอะไร? อยากให้ฉันรับผิดชอบงั้นเหรอ? เหอะ! ไม่มีทาง เพราะถึงหน้าตาเธอจะไม่ดีแต่ก็ไม่ได้เป็นตัวการันตีว่าเอากับฉันแค่คนเดียว แล้วอีกอย่างถ้าฉันรู้ว่าคนในคืนนั้นคือเธอ ฉันไม่มีวันทำอะไรแบบนั้นกับเธอหรอก!”

“อึก..ฉะ..ฉันไม่เคยเอากับใครเลยนะ..ฮือ” หยาดน้ำตาค่อยๆ ไหลรินลงมาอาบพวงแก้มนวล เมื่อได้ยินเขาพ่นคำเจ็บแสบออกมาอีกครั้ง หัวใจดวงน้อยแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะได้คำตอบจากเขาแบบนี้

“เอาแผนบีบน้ำตากลับไปใช้กับผู้ชายคนอื่นของเธอเถอะนะ มันใช้กับฉันไม่ได้ผลหรอก” ลีวายไหวไหล่อย่างไม่สะทกสะท้านกับเสียงสะอื้นไห้และหยาดน้ำตาบนใบหน้าของหญิงสาว เขาเคยเจอผู้หญิงที่นอนกับเขาแล้วขอให้มารับผิดชอบตอนท้องแบบเธอมาหลายสิบคนแล้ว

“อึก..ทะ..ทำไมเป็นแบบนี้..ฮือ” ร่างบางทรุดตัวลงกับพื้นอย่างหมดแรง ความฝันตอนที่ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันระหว่างพ่อ,แม่,ลูกพังทลายลงอย่างหมดสิ้น

“เดี๋ยวจะหาว่าฉันใจร้ายที่ไม่รับผิดชอบอะไรเลย อะ เอานี่ไป อย่างน้อยๆ ก็เก็บไว้ให้ลูกของเธอที่อีกไม่นานจะได้ลืมตาดูโลกนะ ถือว่าฉันรับขวัญหลานของอดีตคู่นอนอย่างเธอล่วงหน้า” ลีวายหยิบสร้อยทองที่สั่งทำเป็นแบบล็อกเก็ตยื่นใส่ในมือของหญิงสาว ก่อนจะเดินเอามือล้วงกระเป๋าออกไปจากตรงนี้ โดยทิ้งให้เธอนั่งจมกองพื้นอยู่กับหยาดน้ำตา