นิยายเรื่องนี้ได้ถูกจัดทำเป็นE-book เรียบร้อยแล้วนะคะ ตอนนี้ไรท์ได้จัดชุดเซ็ตหนังสือไว้ให้แล้ว ตามไปตำได้ตามลิ้งค์นี้เลยค่ะ

👉👉 https://fictionlog.co/set/5f6df203669fdd001bfebb0d

"มึงกัดกูจนพอใจยัง? สรุปจะช่วยกูหน่อยได้มั้ย?"ยูฮันเงยหน้ามองฉันก่อนจะก้มลงกินต่อ

"ค่าตัวกูมันแพงนะ มึงจ่ายไหวเหรอ?"

"เท่าไหร่ มึงว่ามา"ยูฮันเงยหน้าขึ้นมา ยิ้มมุมปากนิดๆแล้วก้มลงกินต่อ

"สมมติถ้ากูไม่อยากได้เป็นเงินละ...มึงมีอะไรมาเสนอมั้ย?"ฉันขมวดคิ้ว ทำท่าคิดก่อนจะพูดออกมาในสิ่งที่พอนึกออก

"เลี้ยงข้าวมึง1ปี!"

"ไม่เอาอะ ถูกไป"

"งั้น...เลี้ยงหนังมึงตลอดชีพ!"

"กูรวย ไม่ได้เดือนร้อนเรื่องเงิน"ฉันขมวดคิ้วแล้วถอนหายใจทันที

"อะ งั้นมึงจะเอาอะไร"ยูฮันยิ้มมุมปากออกมานิดๆพร้อมกับคีบหมูไปจุ่มในหม้อ

"กูจะเอามึง...ยอมมั้ยละ?"ยูฮันเหลือบมองฉันอย่างกวนๆ ฉันเบิกตาโต เม้มปากแน่น กำหมัดเล็กน้อยก่อนจะสบตากับมัน...ไอ้สัส โดนเล่นซะแล้วไง...แม่งเอ้ย ลืมไปได้ไงว่ามันเป็นเสือ...แต่นี่ก็มันทางเลือกสุดท้ายของฉันแล้วนะ...ปัดโธ่เว้ยยยยยย!!!!!

"ได้!...กูตกลง"มันสำลักน้ำซุปที่ซดอยู่ทันที...รอยยิ้มของยูฮันค่อยๆหายไปพร้อมกับคิ้วที่เลิ่กขึ้นช้าๆ

"แค่กๆ...เห้ย...เอาจริงดิ!? มึงพูดแล้วนะ...กูไม่ให้มึงคืนคำนะเว้ย!"

"กูพูดคำไหนคำนั้น"ยูฮันเบือนหน้าหนี ก้มลงคีบหมูกินต่อพลางนึกอะไรบางอย่าง

"...ครั้งแรกของมึงนะเว้ย! มึงแน่ใจนะ ว่าจะเอาแบบนี้?"

"แน่!...แล้วถ้ามึงสามารถทำให้อีพี่เชนกลับมาง้อขอโทษกูได้นะ...กูจะยอมเป็นเด็กมึงด้วยเลย!"ฉันทำหน้าท้าทาย ไอ้ยูชะงักมือที่ยกถ้วยซดน้ำซุปอยู่ ก่อนจะวางถ้วยลงแล้วเงยหน้ามองฉัน

"...มึงรู้ใช่มั้ย...ว่ากูไม่รับท้ากับใครเล่นๆ"ไอ้ยูยื่นหน้ามามองฉันใกล้ๆอย่างจริงจัง

"...มึงก็รู้ใช่มั้ย ว่ากูเองก็ไม่ชอบท้าทายใครเล่นๆ!"ฉันยื่นหน้าไปเผชิญหน้ากับมัน

"หึ แบบนี้ค่อยคุยกันได้หน่อย...ดีล!"

**นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบค่อนข้างเยอะและมีหลายอิริยาบทของตัวละครที่ค่อนข้างไม่เหมาะสมสำหรับเยาวชน โปรดใช้อานจักรยาน เอ้ย! ใช้วิญญาณ เอ้ย! ใช้วิจารณญาณ เอ้ย! ถูกแล้ว!!!...โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ**

***เรื่องนี้จะเป็นเรื่องราวคู่ขนานกับของรัลลลินและอี้เหวินนะคะ ก็เลยขออนุญาตมาลงควบคู่กันไปเลย แฮร่~***

หนุ่มหล่อผู้มีหน้าตาหวานและมีรอยยิ้มน่ารักซึ่งขัดกับนิสัยมาก ใบหน้าอันใสซื่อราวกับเทวดาตัวน้อยที่ในความเป็นจริงนั้นเขากลับเป็นเพลย์บอยที่มีชื่อเสียงในหมู่นักท่องราตรี ยูฮันเป็นชาวเกาหลีที่ย้ายมาอาศัยอยู่ที่ไทยกับแม่ของเขามาตั้งแต่ยังเด็ก จึงทำให้เขาพูดภาษาไทยได้คล่อง เขาเป็นเจ้าของบริษัทรับเหมาก่อสร้างเล็กๆและเป็นหุ้นส่วนกิจการคลับที่โด่งดังและมีชื่อเสียงที่สุดกับเพื่อนสนิทของเขา แต่ยูฮันยังมีอีก1ความลับที่เขาไม่เคยบอกใครและมันจะเป็นความลับที่เขาจะฝังมันไปพร้อมกับร่างของเขาไปตลอดกาล.....ถ้าเกิดไม่มีเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น....!

สาวน้อยลูกครึ่งไทย-เกาหลีที่น่ารักและสดใส ไม่ชอบความหรูหรา ชอบอะไรง่ายๆสบายๆ เมื่อก่อนเธอเป็นเด็กเก็บตัว เงียบๆและชอบดูดวง แถมดูแม่นมากกกกก ฐานะทางบ้านของเธอถือว่าเป็นไฮโซเลยละ แต่เธอไม่ค่อยชอบชีวิตแบบนั้นสักเท่าไหร่ เธอคิดว่าคงไม่มีใครเข้าใจเธอจนกระทั่งเธอได้มารู้จักกับยูฮันและสนิทกัน ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร ทั้งๆที่เธอเกลียดผู้ชายเจ้าชู้ แต่เธอกลับไม่รังเกียจยูฮัน แถมยังสนิทกันมากซะงั้น...แต่เมื่อเธอเริ่มใกล้ชิดกับยูฮันมากขึ้น กวางน้อยแสนอินโนเซ้นท์ผู้นี้กลับมีความรู้สึกพิเศษบางอย่างกับเสือผู้ล่าอย่างเขาขึ้นมาซะอย่างงั้น!!?

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งขึ้นนะคะ บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดใดเด้ออออ อิอิ ขอให้สนุกนะคะ จุ๊บบบบ

ปล. ขออนุญาตนำรูปภาพจากทางGoogleมาใช้ด้วยนะคะ

ปล2. หากตอนไหนมีNC จะขออนุญาตติดเหรียญเลยนะคะ ถือว่าค่าขนมของไรท์หน่อยนะคะ TT