ฉันตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนั้นได้ฝันเห็นอะไรบางอย่างผ่านมุมมองของใครบางคนไม่ว่าจะเป็นสิ่งปลูกสร้างที่สูงเสียดฟ้ารถม้าที่ไม่มีม้าลากอยู่เเละฉันก็นึกได้ว่าตัวเองนั้นเข้ามาอยู่ในร่างของหญิงสาว ผู้ซึ่งเข้ามาเเทนที่บุตรีคนเล็กที่ได้ตายจากไปของตระกูลดยุค นามของสตรีผู้นั้นคือ อลิซเซีย อาเนส บุตรีตัวปลอมเเห่งตระกูลดยุค

"นี้มันอะไรเนี้ย"

"ทำไม่จู่ๆความทรงจำของข้าถึงมีภาพของหญิงสาวคนอื่นกัน"

เเละช่วงเวลานั้นเองความรู้สึกนึกคิดของเราก็ได้ผสานกันทำให้ฉันรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น

"นี้มันหรือว่าจะเป็นการระลึกชาติ"

วินาทีนั้นฉันก็ได้เข้าใจสถานะของตัวเองว่าตัวเองนั้นได้มาเกิดใหม่ ณ ต่างโลกที่มีเรื่องราวคลายกับนิยายที่เคยอ่านเเถมฉันยังอ่านนิยายเรื่องนั้นไม่จบอีกเเละที่สำคัญกว่านั้นคือการกระทำทุกอย่างของฉันในร่างนี้ช่างย่ำเเย่ซะจริงเพราะฉันเป็นบุตรบุญธรรมของดยุกผู้ซึ่งเป็นตัวเเทนของคนๆนึงเท่านั้นความอ้างวางของหัวใจเด็กสาวที่ถูกนำมาเลี้ยงเเละถูกพี่ชายทั้งสองรังเกียจราวกับว่าตนเองนั้นล่อลวงดยุคให้รับมาเป็นบุตรบุญธรรมความเลวร้ายของบ้านหลังใหญ่นี้มันช่าง......

"ข้าไม่เคยล่อลวงอะไรเลยนะ"

เเต่พวกเข้ากับรังเกียจเด็กสาวคนนี้ เพียงเพราะนางเป็นชนชั้นล่างเเล้วเข้ามาอยู่ในบ้านของพวกเค้าเเทนที่น้องสาวหน่ำซ่ำยังใสร้ายเพียงเพราะนางเข้าไปในห้องของน้องสาวเพราะหลงทาง ว่านางนั้นขโมยของในห้องเเละไม่มีการตรวจสอบขอเท็จจริงใดๆเหล่าพี่ชายที่หวังว่าจะดีด้วย กับเข้ามาผสมโรมว่าตัวข้านั้นทำไปจริงเเละเเล้วตั้งเเต่นั้นเด็กสาวหรือตัวฉันนั้นก็ได้ถูกกระทำการ เช่นนี้ อยู่เรื่อยมาเเต่ตัวนางกับโต้กับด้วยความรุนเเรงเเละความฟุ่มเฟือย จนถึงจุดที่ดยุคหรือพ่อของนางเอือมระอาในการกระทำจึงสั่งลงโทษนางขังนางไว้ห้องตะวันตกนางจึงถูกเหล่าคนใช้กลั้นเเกล้งต่อไปจนถึงวันนี้เป็นวันที่บทลงโทษนั้นได้จบลง