เขาคือ 'ภพบดินทร์'

ชีวิตที่พรั่งพร้อมมีอันต้องพบจุดเปลี่ยน แต่ใครจะรู้เล่าว่าในความโชคร้ายนั้นกลับมีโชคดีแฝงอยู่

และเธอคือ 'พริบพราว'

ไม่เคยคิดฝันว่าวันหนึ่งเธอจะต้องมาเป็นดวงตาให้กับใคร

เมื่อคนสองคนต้องชิดใกล้ สายใยบาง ๆ ที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าจะร้อยรัดเขากับเธอเอาไว้ด้วยกัน

__________________________________________

“พรุ่งนี้ผมจะสั่งให้คนมายกเตียงหลังเล็กออกไป เอาไว้ก็เกะกะทางเดิน” เสียงทุ้มงึมงำกับซอกคอเนียนนุ่มที่กำลังซุกซบ

ถึงจะมองไม่เห็นแต่เขาก็รู้สึกได้ว่ามันรกหูรกตา ต้องรีบกำจัดให้พ้นทาง เพื่อป้องกันไม่ให้พริบพราวเลี่ยงไปนอนอีก

“ต่อไปมันจะไม่มีเตียงเธอ เตียงฉัน จะมีแค่เตียงของเราเท่านั้น”