"ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย เพราะเราเน้นขายแต่อาหาร"

๐๐๐

นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่แนวเกิดใหม่ ข้ามมิติ หรือแนวระบบหรอกนะ

ตัวเอกก็แค่หลับไปนานเป็นพันปีก็เท่านั้นเอง

ตื่นมาอีกทีไปอยู่กาแล็กซีอื่นซะแล้วล่ะ 555

ชาย: เฮ้! แบบนี้มันไม่อนาถเกินไปหน่อยเหรอ? แล้วทำไมเด็กอายุ 18 อย่างผมถึงไม่ได้ใช้ชีวิตวัยรุ่นให้เต็มที่กันล่ะ!

นักเขียน: ทำใจซะเถอะ อย่างน้อยๆ นายก็ได้กินหญ้าอ่อนนะ //ตบบ่า

???: ฉันคิดว่าฉันมีวุฒิภาวะมากกว่าเขานะ แล้วไหนข้าวกล่องของฉันล่ะ? //สะบัดหางไปมา

๐๐๐

สรุปก็งอกเรื่องใหม่เพราะความหิวล้วนๆ เลยค่ะ 555

ใครชอบแนวทำอาหาร คนหูสัตว์ ลองอ่านกันได้นะคะ

ขอบคุณค่ะ แมวขนยุ่ง

๐๐๐