"พี่จะกลับมาดีๆหรือจะให้ผมไปกระทืบไอ้เวรนั่น?"

"อย่ามาเยอะนะเหม เราเลิกกันแล้วนะ!"

ฉันตวาดคนตรงหน้าอย่างเหลืออด 'เหมันต์'

แฟนเก่าของฉันที่อายุน้อยกว่าถึง3 ปีกำลังมองหน้าฉันด้วยแววตาวาวโรจน์ ฉันไม่เข้าใจว่าเขาจะโกรธฉันทำไม

ในเมื่อตอนที่เราคบกันอยู่เขาไม่แม้แต่จะแคร์ความรู้สึกฉันเลยสักนิด ทั้งไปกินเหล้ากลับมาก็ดึก นานๆทีจะมีเวลาให้ ไหนจะเรื่องชู้สาว จนครั้งล่าสุดฉันทนไม่ไหวเพราะดันไปเห็นเขากำลังร่วมหลับนอนอยู่กับผู้หญิงคนอื่นในห้องของเขาเอง

"พี่เพนท์ก็แค่กลับมาหาผมเหมือนทุกทีมันจะยากอะไรวะ!?"

"อย่ามาขึ้นเสียงใส่พี่นะ!"

เราทั้งสองคนต่างก็อารมณ์ขึ้นสูงปรี๊ดกันทั้งคู่ ขืนเขายังพูดไม่รู้เรื่องต่อไปแบบนี้ฉันก็ไม่อยากจะเสียเวลาคุยด้วยหรอกนะ

"ผมขอโทษ.."

เขาเริ่มพูดเสียงอ่อนลงเพราะคงนึกได้ว่าฉันไม่ชอบให้ขึ้นเสียงใส่

"พี่ไม่ไปได้มั้ยอ่ะ กลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้หรอ..?"

คนตรงหน้ามองด้วยสายตาเว้าวอน บวกกับสีหน้าที่ดูเหมือนกำลังจะร้องไห้เต็มทน แต่ว่าฉันน่ะ...

จะไม่ใจอ่อนให้กับลูกไม้ตื้นๆแบบนั้นอีกแล้ว

"มันสายไปแล้วเหม"

"เราจบกันแค่นี้เถอะนะ"

*บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเนื้อหานะคะ