นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ดัดแปลงมาจาก 'พ่ายรักร้ายนายนาคา' ที่ทางเราได้ลบออกไปเนื่องจากเนื้อหาที่ผิดพลาดมากเกินไปและไม่ค่อยเป็นที่น่าพึงพอใจของเรา ทางเราจึงตัดสินใจที่จะปรับเปลี่ยนเนื้อหาใหม่ทั้งหมดค่ะ

เมื่อนึกถึงพญานาครึนาคสิ่งต่อไปที่ทุกคนจะนึกได้ก็คือ 'มณีนาคา' รึไม่ก็ 'นาคมณี' ที่เป็นของคู่กายของนาคทั้งหลาย แต่น้อยคนที่จะรู้ว่ามณีประจำกายไม่ได้มีแค่กับเหล่านาคเท่านั้น พี่น้องต่างมารดาเช่นครุฑก็มีมณีเช่นกัน แต่มณีของครุฑนั้นจะมีได้แค่ดวงเดียวเท่านั้นทั้งชีวิต 'มณีครุฑ' เปรียบเสมือนดวงใจของครุฑ เมื่อหายไปครุฑจะเกิดอาการกระวนกระวายอยู่ไม่ได้นอนไม่หลับ แต่เมื่อแตกสลายไปนั้นหมายถึงชีวิต ด้วยเหตุนี้เหล่าครุฑจึงไม่นิยมนำครุฑมณีออกมาโชว์เล่นกัน นอกจากจะสำคัญกับครุฑแล้วยังมีฤทธิ์มากมายจนไม่อาจพรรณาถึงได้

"สายน้ำ! เร็วดิ พระอาทิตย์จะเผากูตายอยู่แล้วเนี่ย!" ภาคินพูดกับเพื่อนของเขาอย่างไม่จริงจังนัก พร้อมกับวิ่งไปหลบในโรงอาหารของมหาลัย

สายน้ำที่กำลังปล่อยลูกงูเขียวตัวหนึ่งอยู่ เงยขึ้นมาพยักหน้ารับแล้วรีบวิ่งไปหาเพื่อนทันที แต่ยังไม่ทันได้ถึงโรงอาหาร สายน้ำก็เผลอวิ่งไปชนไหล่ของใครคนหนึ่งเข้าอย่างจัง

"เห้ย! อะไรวะดูทางหน่อยดิ" 

ชายร่างสูงใหญ่หันกลับมาพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว แต่เมื่อทั้งสองสบตากันสายน้ำก็ได้กลิ่นไอของสัตว์หิมพานต์ลอยออกมาจากตัวของฝ่าย

"ครุฑ?" สายน้ำพูดออกมาเบาๆ หลังจากที่รู้ว่ากลิ่นนั้นเป็นของสัตว์จำพวกใด

ทั้งสองมองหน้ากันไปมาบรรยากาศรอบข้างเงียบสงบไร้การเคลื่อนไหวใดๆ ก่อนที่ทั้งสองจะละสายตาออกจากกัน ทำเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น แต่สวรรค์หาได้คิดเช่นนั้นเพราะตั้งแต่นี้ไปดวงชะตาของทั้งสองกลับถูกมัดติดกันไปเสียแล้ว

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวชายรักชายใครรับไม่ได้กดออกไปได้เลย เรื่องนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิง มีการอ้างอิงสัตว์จากป่าหิมพานต์ และมีความรุนแรงในด้านภาษาและเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมกับผู้อ่านที่มีอายุต่ำกว่า18ปี ถ้าอายุต่ำกว่า18ปี ทางเราจะถือว่าท่านรับทราบข้อมูลและยืนยันที่จะอ่านต่อไป เราเตือนคุณแล้วนะ!

รูปปกและอิมเมจของตัวละคร

ห้ามนำไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด