นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาไม่เหมาะสม (18+) โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

[คำเตือน : มีคำหยาบ]

หอยกระป๋อง NC18+++

คำโปรย....

ชายร่างสูงสายตาดุจเหยี่ยวเพ่งเล็งเด็กสาวผมเปียแกะภายใต้ชุดมัธยมปลาย ส่วนสูงร้อยหกสิบกว่าเอื้อมมือคว้าหอยกระป๋องบริเวณชั้นอาหารแห้ง

“มึงจ้องอีเด็กนั่นทำไมว่ะไอ้ครก?” เพื่อนชายเดินมาแตะไหล่ ผมเลยหันไปมองหน้าเล็กน้อยแล้วกดยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์ ฝีเท้าแกร่งก้าวเข้าไปใกล้ตัวเธอ ก่อนจะใช้ส่วนสูงร้อยแปดสิบเจ็ดที่อากง อาม่า อาปา โคตรเหง้าเหล่ากอให้มาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด

“อีน้อง มึงจะเอาหอยกระป๋องเหรอ?” ผมถามพร้อมกับเอื้อมมือหยิบหอยกระป๋องนั่นลงมาให้ โนๆ ผมไม่ใจดีเป็นสุภาพบุรุษเข้าขั้นยอมเสียของกินฟรีๆให้อีน้องนี่แน่นอน

“ค่ะ หนูขอได้ไหม หนูอยากกิน” เธอยกมือไหว้ขอ เล่นตัวซะเหมือนแมวบ้านผมเชียว

“เอ้า! มึงอยากกินคนเดียวรึไง? แมวที่บ้านกูก็อยากกิน” ผมสวนกลับ เอาซะจนเธอและเพื่อนผมเหวอไปตามๆกัน ก่อนจะถูกรวบรัดลากให้ออกมาจากจุดนั้น ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมผู้ชายมันถึงโดนข่มแบบนี้ เพราะเป็นฝ่ายยอมตลอดเองไง

ทำตัวเป็นไก่อ่อนไปได้

“ไอ้ครก! พ่อมึงสอนพูดจาหมาไม่แดกแบบนี้กับผู้หญิงเหรอว่ะ กูละปวดหัวกับมึงจริงๆ” มันกดเสียงลอดผ่านตามไรฟันพูด ผมเลยไหวไหล่ใส่มันแบบจ๊าบๆ คนมันแน่ อยู่ตรงไหนก็ไม่อดตายหรอก เชื่อผมดิ!

“เรื่องไรอ่ะ แมวกูก็อยากกินป่ะไอ้สัด!”

“จะบอกว่าเป็นมิตรกับแมวทุกตัวบนโลก ยกเว้นกับ ผู้หญิงบนโลกงี้เหรอว่ะ?” มันถาม

“เออใช่” ฝ่ามือหนาฟาดลงหัวผมดังทั่วบริเวณรอบข้าง ด้วยทรงผมหน้าม้ากะลาครอบพอตบมันก็คันๆแสบๆหัว อยากจะฮุคหมัดสวนกลับ แต่คำว่า ‘เพื่อน’ ค้ำคอผมเน้นๆ

“ตบกูทำไม! อยากโดนลูกน้องพ่อกูตบคืนม่ะ” ผมเอียงคอถามเล่นๆ ไม่คิดว่ามันจะเอาจริง คนเชี่ยไรโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ตอนเด็กแม่มึงให้แดกมะนาวมาตั้งแต่เกิดรึไงว่ะ มันถึงได้จี๊ดเปรี้ยวตีนขนาดนี้

“มึงเอาหอยกระป๋องไปคืนอีเด็กนั่นเลย”

“ไม่มีทาง!” ผมโยนหอยกระป๋องใส่ตะกร้าที่เผลอหยิบติดมือมาตรงหน้าทางเข้าซูเปอร์มาร์เก็ต เพื่อจะไปจ่ายเงินกับพนักงาน

มาถึงหน้าเคาเตอร์ อีเด็กคนที่ผมจงใจแย่งหอยกระป๋องเมื่อกี้เดินหน้าสลอนแซงคิวดื้อๆ

“อ่าว! อีน้อง ไม่เห็นไงว่ากูมาก่อน?” ผมเอียงคอถาม เสียงผมก็ไม่ได้ดังมาก แต่คนแถวนั้นเสือกได้ยินกันหมดแถมยังจ้องเขม็งผมคนเดียว

“เอาสิค่ะ พูดให้มันดังๆเหมือนตอนว่าผู้หญิงหน่อย”

“ฝากไว้ก่อนเถอะมึง!” ผมโน้มหน้าแต่ไม่ใกล้มาก เพื่อกัดฟันขู่อีเด็กมัธยมปลายให้กลัว เธอไม่ได้ใส่ใจคำพูดผมสักนิดเดียว คิดเงินเสร็จแถมเดินสบัดก้นหนี

“ไอ้หน้าตัวเมีย!” ดูๆ ผมอุตสาห์ไปตบกลางมวลชนก็บุญหัวเธอแค่ไหน ยังมีหน้าหันกลับมาแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ผมอีก ถ้าไม่ติดว่ารถเมย์มาจอดตรงป้ายพอดี กูตามไปกระทืบคากระเป๋านักเรียนแน่

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

เรื่องนี้หอยเป็นเหตุสังเกตได้ ใครจิตบอบบางก็ไล่อ่านเรื่องเก่าๆแอดไปก่อนนะคะ เรื่องนี้มาในแนวพระเอกปากหมา ใจหยาบ