"แม่ครับ แม่รอน้องนนท์ด้วย" เสียงของเด็กผู้ชายที่ไหนมาเรียกคนเป็นแม่อยู่แถวนี้ว่ะ ผมที่กำลังจะเดินข้ามถนนไปที่รถของตัวเองที่จอดอีกฝั่งหนึ่งยังต้องหันไปมองต้นเสียง ถึงแม้ว่าผมจะมีรูปร่างหน้าตาที่สวยหวานเหมือนกับผู้หญิงแต่ผมก็เป็นผู้ชายนะครับ

"ฉันเหรอ" ผมชี้ที่ตัวเองแบบหน้าเหวอๆ เมื่อเห็นเด็กคนนั้นวิ่งตรงมาที่ผม

"..................."

"หนูจำคนผิดแล้วลูก"

"ช่วยน้องนนท์ด้วยพวกมันจะฆ่าน้อง ฮึกก แม่ แม่โดนพวกมันฆ่าไปแล้วช่วยน้องนนท์ด้วย"

ผมมองเด็กผู้ชายตรงหน้าอายุแกไม่น่าจะเกินสี่หรือห้าขวบคนเป็นพ่อทำไมไม่ดูแลปกป้องลูกเมียทำไมปล่อยให้ทั้งคู่เผชิญชะตากรรมแบบนี้

"มาครับไปกับพี่นะพี่จะช่วยเราเอง" ผมอุ้มตัวเล็กไว้แนบอกและวิ่งขึ้นรถขับออกไปทันที

คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมควร และมีการใช้ความรุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

..........................................................................................

***คนในรูปหน้าปกไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ Cr.Pinterest***

-นิยายเรื่องนี้เป็นแค่เรื่องสมมุติที่มาจากจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น

--ไม่อนุญาติให้ดัดแปลง คัดลอก หรือกระทำการใดๆกับเนื้อหา

พร้อมรับฟังทุกคำติชมนะคะ เข้ามาคอมเมนต์พูดคุยกันได้ค่ะ