“จะไปไหนล่ะหนูริสา” น้ำเสียงที่เคยทุ้มต่ำ บัดนี้กลับแหบพร่าเล็กน้อย

“หนูจะลงไปดื่มน้ำค่ะลุงยศ พอดี...เอ่อ” คนพูดหน้าแดง ไม่กล้าหันไปมองพ่อเพื่อนที่กำลังยืนหอบหายใจฟืดฟาดอยู่ใกล้ๆ

“น้ำข้างล่างจะไปอร่อยสู้น้ำของพ่อได้ยังไงกันล่ะ มานี่เลย มาทำให้พ่ออยากแล้วจะทิ้งพ่อไว้แบบนี้งั้นหรอ” ว่าแล้วหนุ่มใหญ่ก็อาศัยโอกาสที่อีกฝ่ายกำลังเผลอดึงร่างบางเข้าไปในห้อง กลิ่นกายหอมเข้มทำให้ริสาตาพร่าเมื่อจมูกของหล่อนซุกเข้าที่ตรงกลางอกล่ำๆ ของลุงยศเข้าพอดี

“อื้อ ลุงยศจะทำอะไร ปล่อยหนูนะ” ริสาดิ้นขลุกขลักทั้งๆ ที่หัวใจกำลังเต้นระรัว ยิ่งเมื่อหูได้ยินเสียงประตูปิดตามหลังเบาๆ เธอก็ตื่นเต้นจนแทบจะยืนไม่ไหว อีกใจนึงก็นึกกลัวว่าชายคนนี้จะทำอะไรกับเธอกันแน่

“ไม่ต้องเขินพ่อหรอกหนูริสา พ่อรู้หมดแล้วว่าหนูคิดยังไงกับพ่อ” ร่างบางถึงกับทำตาโตเมื่อได้ยินคำพูดทำนองนี้หลุดออกมาจากปากของหนุ่มใหญ่

“หนูไม่ได้...”

“อย่าปฏิเสธไปเลยน่า พ่อเห็นสายตาที่หนูใช้มองพ่อ หนูเขินพ่อใช่ไหม” มือหยาบเลื่อนลงต่ำบีบคลึงบั้นท้ายงามงอนอย่างถือวิสาสะจนทำให้หญิงสาวถึงกับสะดุ้งเฮือกเพราะเธอไม่เคยโดนผู้ชายหน้าใดทำแบบนี้มาก่อน

“อ๊ะ ไม่ได้นะคะ ลุงยศ อื้อ อย่าเลยค่ะ”