เมื่ออ๋องเจ้าสำราญเหลียงหลิ่วป๋ายต้องการแต่งบุตรชายของรองเจ้ากรมมู่ฉางซิงมาเป็นหวางเฟยก็เลยเกิดกลลาหลครั้งใหญ่

“คนอย่างข้ามู่ฉางซิงไม่คิดจะใช้สามีร่วมกับใครหากเจ้าต้องการมีหญิงใดชายใดก็หย่ากับข้าซะ!!”ดวงตากลมโตมองบุรุษผู้เป็นสามีที่อาภรณ์หลุดลุ่ยท่ามกลางสตรีแห่งคอโคมแดง

“ซิงเอ๋อร์อย่าดุนักสิ”เหลียงหลิ่วป๋ายเดินเข้ามาหาผู้เป็นภรรยาที่ตอนนี้ใบหน้านิ่งราวกับรูปปั้น

“อย่าแตะต้องตัวข้ามิเช่นนั้น...ข้าตัด!!!”กรรไกรคมกริบถูกชูขึ้นขั้นกลางความเย็นวิ่งไล่ไปตามหลังของเหลียงหลิ่วป๋ายจนต้องเอามือกุมความเป็นชายของตนเองไว้

ปล. เนื้อหาดำเนินโดยอารมณ์ไม่มีสาระใดทั้งสิ้น สาระไม่มีพระเอกหน้าตาดีไปวันๆ