“อีก 3 เดือน หลังเสร็จโปรเจ็คท์อาจารย์กฤษณ์ ผมจะกลับอเมริกาแล้ว”

พลอยแสดใจหายวาบ หันขวับด้วยความลืมตัวจนหน้าผากแทบชนกับปลายคางชายหนุ่ม สายตาหญิงสาวมีแววสับสน ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เพิ่งได้ยิน

“ทำไมเร็วขนาดนี้ พี่ตั้มเพิ่งกลับมาไม่กี่เดือนเอง”

“ผมตั้งใจกลับมาพักผ่อนแค่ 3 เดือน นี่ก็ผิดแผนไปเยอะอยู่ หุ้นส่วนที่บริษัทตามหลายรอบแล้ว”

พลอยแสดหน้าสลดเมื่อได้ยินคำตอบ คล้ายกับสวรรค์ล่ม เหมือนจะหมดเรี่ยวแรงลงไปดื้อๆ จนต้องเอนตัวพิงอกเขาไว้ ทำไมคนที่รักและผูกผัน ต่างมีอันต้องพลัดพรากจากเธอตลอด ไม่ว่าจะเป็นแม่ พ่อ คุณท่าน แม้กระทั่งอา

หญิงสาวฉุกคิด เธอกำลังจัดให้รชตะอยู่ในกลุ่มของคนที่เธอ 'รัก'?

“ถ้าแสดขอให้พี่ตั้มอยู่ต่ออีกหน่อยจะได้ไหมคะ” เสียงแผ่วเบานั้นสั่นเครือ พลอยแสดกลับไปเป็นเด็กที่พร้อมจะร้องไห้โยเยอีกครั้ง

ภาพในวัยเยาว์ที่เธอยืนจับมือศักดิ์สิทธิ์มองตามหลังมารดาลงเรือจ้างไป ภาพที่สรภพนอนนิ่งไม่ไหวติง แม้พยายามเขย่าเท่าใด พ่อบุญธรรมก็ไม่ฟื้นคืนมา ภาพโลงศพคุณท่านที่ถูกเลื่อนเข้าสู่เตาเผา ภาพของโก้ในหลุมใต้ต้นมะขามใหญ่ การพลัดพรากทั้งแบบจากเป็นและจากตายผุดขึ้นจากลิ้นชักความทรงจำอันเจ็บปวด หญิงสาวคิดว่าตนเองไม่อาจทนรับได้อีก

“งานของผม บ้านของผม ชีวิตทั้งหมดอยู่ที่อเมริกา ผมอาจเลื่อนเวลากลับออกไปได้อีกนิดหน่อย แต่มันจะมีประโยชน์ตรงไหน ยังไงก็ต้องกลับอยู่ดี นอกเสียจากจะมีสิ่งสำคัญจริงๆ มาทำให้เปลี่ยนแปลง” รชตะก้มลงกระซิบข้างหูหญิงสาว ยกมือขึ้นลูบศีรษะ ปลอบโยนเธอราวกับเด็กน้อย

ขณะที่พลอยแสดตกอยู่ในภวังค์ รชตะดึงเธอให้หันมาหา ใช้มือไล้ปอยผมที่ตกลงมาปรกหน้าหญิงสาวไปทัดไว้ข้างใบหูอย่างที่เขาชอบ สายตาอ้อยอิ่งจับอยู่บนใบหน้าคม ปากบางที่เม้มสนิทของเธอบ่งบอกถึงความไม่พึงพอใจใหญ่หลวง

“พลอยแสด ผมได้พบความสุขสงบตลอดเวลาที่อยู่บ้านริมน้ำ เป็นวันหยุดพักผ่อนที่ดีที่สุดที่เคยมีมาในชีวิต ส่วนหนึ่งเป็นเพราะคุณ ดังนั้นก่อนที่ผมจะกลับอเมริกา ผมอยากไปโดยแน่ใจว่าคุณจะดำเนินชีวิตได้อย่างราบรื่นเป็นปกติสุข ดูแลหมาและดูแลบ้านได้ตามที่เราคุยกันไว้”

“แล้วพี่ตั้มจะกลับมาอีกไหมคะ”

“ผมยังไม่รู้เลย แต่จะพยายามกลับมาเยี่ยมพ่อให้ได้ปีละครั้งเป็นอย่างน้อย”

คำว่า "ปีละครั้ง" สะท้อนก้องไปมาในโพรงศีรษะหญิงสาว ปีต่อไปเมื่อเขากลับมาเยี่ยมเยือนบ้านริมน้ำ ความคุ้นเคย ความใกล้ชิดที่บ่มเพาะคงมลายกลายเป็นอากาศ เหลือเพียงความห่างเหินของคนที่นานๆ เจอกันที

เหมือนถูกควักหัวใจออกไป พลอยแสดเจ็บปวดไม่ต่างจากตอนที่รู้ว่าศักดิ์สิทธิ์จะแต่งงาน

พลอยแสด หญิงสาววัย 20 เศษ เติบโตขึ้นอย่างขมขื่นภายใต้การเลี้ยงดูของครอบครัวพ่อบุญธรรม (เสียชีวิตแล้ว) เริ่มเกิดความรู้สึกลึกซึ้งกับศักดิ์สิทธิ์ (น้องชายของพ่อบุญธรรม) ในขณะเดียวกันก็มีใจเอนเอียงให้กับหนุ่มใหญ่ข้างบ้านที่เธอไม่อาจอ่านใจเขาออกได้

รชตะ วัย 32 ปี สถาปนิกหัวใจศิลปิน เติบโตและใช้ชีวิตอยู่เมืองนอก ผู้มีโลกส่วนตัวสูง เดินทางกลับมารับมรดกเป็นบ้านริมน้ำจากย่าซึ่งเสียชีวิตลง และได้เข้ามาพัวพันในชีวิตพลอยแสดอย่างไม่ได้ตั้งใจ จนเกิดเป็นความผูกพันอย่างไม่รู้ตัว

ศักดิ์สิทธิ์ วัย 35 ปี น้องชายพ่อบุญธรรม ดูแลพลอยแสดแทนพี่ชายที่เสียชีวิตลงตั้งแต่พลอยแสดยังเด็ก สมัยยังหนุ่ม หลงรักแม่ของพลอยแสด เมื่อพลอยแสดเติบโตขึ้น ความรู้สึกระหว่างอากับหลานสาวจึงเริ่มเปลี่ยนแปลงไป

ใครที่ชอบแนว Romantic Drama รักสามเส้าสะเทือนอารมณ์นิดๆ น่าจะชอบเรื่องนี้นะคะ

ติดตามผลงานของพรรณสิริได้ที่ https://www.facebook.com/writerphansiri

ผลงานที่ตีพิมพ์แล้วมี

ภารกิจ (ไม่) ลับฉบับนางงาม (สำนักพิมพ์อรุณ) 2553 จัดจำหน่ายแบบ eBook แล้วที่ mebmarket

https://www.mebmarket.com/ebook-120211-ภารกิจไม่ลับฉบับนางงาม-Love-Quest

แสงตะวันส่องใจ (สำนักพิมพ์อรุณ) 2556 จัดจำหน่ายแบบ eBook แล้วที่ mebmarket

https://www.mebmarket.com/ebook-117586-แสงตะวันส่องใจ-Sunshine-in-my-Heart-

ภูผามังกร 1 ใน 4 เล่มจากนวนิยายจีนชุดจอมใจพยัคฆ์ (สำนักพิมพ์ปริ๊นเซส) 2560

จัดจำหน่ายแบบ eBook แล้วทีี่ mebmarket

https://www.mebmarket.com/ebook-49073-ซีรีส์จอมใจพยัคฆ์--ภูผามังกร