โลกแห่งนี้ถูกขับเคลื่อนด้วยพลังแห่งเงินตราและอำนาจผู้อ่อนแอและไร้อำนาจย่อมถูกเอาเปรียบไปจนตาย..ถึงกระนั้นก็ยังมีผู้คนพยามดิ้นรนเพื่อให้ตัวเองขึ้นไปอยู่ในจุดที่สูงสุด..

บรรยากาศในหน้าร้อนอาจจะเป็นช่วงที่ทุกคนมีความสุขกับการใช้ชีวิตแต่สำหรับเด็กหนุ่มคนนี้แล้วมันไม่ใช่..ทุกวันทุกวินาทีของเขามีความหมายทั้งสิ้น..

" แย่แล้วๆๆๆ สายแล้วส่งหนังสือพิมช้าอีกครั้งโดนไล่ออกแน่เลยให้ตายสิ "

เด็กหนุ่มดวงตาทะเลสีน้ำเงินเข้มเลือนผมสีดำขลับเสื้อผ้าฉีกขาดเล็กน้อย..

เด็กหนุ่มคนนี้คือ ฟางเทียน หนุ่มมหาวิทยาลัยที่พึ่งจะโดนไล่ออกมาเพราะไม่มีเงินเสียค่าเทอมให้กับทางมหาวิทยาลัย..ฐานะของฟางเทียน อยู่ในระดับที่ค่อนข้างจะย่ำแย่พอสมควร..

จักรยานคันเก่าสีสนิมถูกปั่นอย่างรวดเร็วเพื่อจะไปส่งหนังสือพิมให้ทัน..ไม่นานเด็กหนุ่มก็ปั่นมาถึงร้านขายหนังสือพิมพ์..

" เอ่อ..มีใครอยู่ไหมค้าบ? ผมมาส่งหนังสือพิมพ์ค้าบ คุณ จี้ผิง อยู่ไหมค้าบ? "

เด็กหนุ่มเอ่ยถามขึ้นพลางปาดเหงื่อที่ไหลอาบบนใบหน้า..เพราะความเหนื่อยและอากาศที่ร้อนอบอ้าว

" ห้ะ นี้แกพึ่งจะมาส่งรึไงป่านนี้เนี้ยนะมันเลยเวลามาตั้งเท่าไหร่แล้ว..แหกตาดูซะ ชั้นไล่แกออก!! "

ชายวัยกลางคนกล่าวขึ้นด้วยความโมโห...

" ตะ.แต่ว่าคุณจี้ผิงผมไม่ได้.. "

" ไสหัวไป!! "

เด็กหนุ่มก้มหน้าพลางมองพื้นต่ำลงก่อนจะยื่นมือข้างขวาพร้อมกับแบมือ..

" แล้วเงินค่าส่งหนังสือพิมครั้งนี้ของผมละ? "

" นี้แกยังมีหน้า.. "

ฟึบ!!

ฝ่าเท้าข้างขวาของฟางเทียนถูกยกสูงขึ้นแทบจะ180องศา อีกไม่กี่เซนต์ เท้าก็เกือบจะโดนหน้าชายวัยกลางคนหรือก็คือเจ้าของร้านหนังสือพิมพ์...

" อย่าคิดจะโกงผมดีกว่า..ผมยอมรับได้ทุกเรื่องทั้งยอมโดนด่าสารพัด..แต่สิ่งหนึ่งที่ห้ามทำคือ..ห้ามโกง!! "

เจ้าของร้านสั่นกลัวด้วยแววตาที่เปลี่ยนไปของฟางเทียนก่อนจะโยนเงินให้..

" กะ..แกเอาไปแล้วอย่ามาให้ชั้นเห็นหน้าอีก!! "

ฟางเทียนเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็ปริยิ้มออกมา..

" ขอบคุณที่ใช้บริการครับผม "

เด็กหนุ่มปั่นจักรยานคู่ใจไปตามทางพร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา..

" เฮ้อ..เกือบไปแล้วๆต้องใจเย็นให้มากกว่านี้แต่..โดนไล่ออกอีกแล้วสิ อะไรมันจะซวยขนาดนี้ "

ระหว่างทางเดินเด็กหนุ่มเหลือบตามองไปยังร้านค้าขนาดใหญ่ที่มีคนต่อแถวกันยาวมากจนคนล้นทะลักออกมาข้างนอก..

" คนเขาต่อแถวซื้ออะไรกันนะ..แวะดูซักหน่อยคงจะไม่เป็นอะไร..รีบดูรีบกลับ ฮึ้บๆ "

เด็กหนุ่มกำหมัดขึ้นพร้อมกับแววตาที่เปล่งประกาย..ว่ากันตามตรงแล้วฟางเทียนเป็นเด็กหนุ่มที่ชื่นชอบเกมออนไลน์เป็นอย่างมาก..เพราะเมื่อครู่ฟางเทียนเห็นข่าวประกาศบนจอภาพขนาดใหญ่..เกี่ยวกับเกม อาคร์เซอไวเวอร์..

" บริษัทเกมยักษ์ใหญ่..อย่าง อาคร์ คอมมูนิตี้ ได้สร้างเกมVR ที่ยกระดับความเสมือนจริงทุกอย่างแทบจะร้อยเปอร์เซ็นต์...เป็นเกมต่อสู้ผจญภัยเกมเดียวบนโลกใบนี้ด้วยความเสมือนจริงและไฮไลท์สำคัญของเกมนี้คือ สามารถนำเงินในโลกแห่งเกมแลกเปลี่ยนออกมาเป็นเงินตราในชีวิต..มีการขายไอเทม..และระบบพันธมิตรอย่างกิลด์เข้ามาเสริมเรียกได้ว่าสร้างความฮือฮาและสั่น. ครอนโลกแห่งเกมได้เลยทีเดียว..ด้วยเครื่องเกมที่มีขนาดเล็ก โดยจะเป็นเพียงแค่ สร้อยคอเส้นนึงทำหน้าที่เหมือน VR เท่านั้น..ก็สามารถเข้าสู่โลกแห่งเกมได้..นั้นยิ่งทำให้ อารค์ เซอร์ไวเวอร์ เป็น เกม ที่ทุกคนตั้งตารอ "

ฟางเทียนตาลุกวาวขึ้นในทันทีเพราะราคาของมันต้องไม่ใช่เล่นๆเป็นแน่..

" เฮ้อ..ถึงจะน่าสนใจยังไง..ตัวเราก็ไม่มีปัญญาซื้อแน่นอน "

เด็กหนุ่มกล่าวตัดพ้อก่อนจะเดินคอตกออกจากร้าน..ทันใดนั้นเองเสียงประกาศก็ดังขึ้น..

" เอาละคะ..คุณลูกค้าทั้งหลายทางร้านของเรามีตัวเกม เเละเครื่องเกมเพียงพอ..พอที่จะให้ลูกค้าได้ซื้อกันเพราะฉะนั้นโปรดต่อแถวกันอย่างเป็นระเบียบ..ราคาของเครื่องเกมอยู่ที่ หนึ่งแสน หยวนเท่านั้น!! ( ประมาณ 45,000บาทของไทย ) "

ฟางเทียนแค่ได้ยินราคาแทบจะลมจับ..

" กลับบ้านดีกว่า..เย็นป่านนี้แล้วแม่จะกินยารึยังนะ "

เด็กหนุ่มกำลังจะออกจากร้านทันใดนั้น..

" แต่ด้วยที่ทางร้านเราเป็นสาขาย่อยของ บริษัท อารค์ คอมมูนิตี้ เราได้จัดกิจกรรมพิเศษขึ้น โดยทางเราจะแจกพร้อม ตัวเกม พร้อมกับลงทะเบียนให้ท่านฟรี!! เพียงแต่ในเมื่อเกมนี้เป็นเกมต่อสู้..คุณลูกค้าจะต้องชนะยอดฝีมือของร้านเราให้ได้ 1คนต่อ 1 สิทธิ์ ไม่มีโอกาสเริ่มใหม่ เอาละใครพร้อมก็ขอให้ยกมือขึ้นตอนนี้เลยคะ "

ผู้คนประมาณเกือบร้อยคนต่างส่งเสียงฮือฮากันออกมา..

" เอ้ยของฟรี..น่าสน "

" เหอะๆ แล้วแกคิดว่ายอดฝีมือคนนั้นจะธรรมดารึไง..นี้มันเกมของบริษัทยักษ์ใหญ่เลยนะโว้ย..ทำเป็นเล่น!! "

ขณะนั้นเองที่ลูกค้าหลายคนกำลังลังเลก็มีเสียงนึงดังขึ้น..

" ผมขอรับศิษย์นั้นเดี๋ยวนี้!! "

จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากฟางเทียนที่ไปขโมยเสื้อวู้ดใครแถวนั้นมาเพื่อปกปิดใบหน้าของตัวเอง...

" คุณลูกค้าเชิญขึ้นมาบนเวที..ตอนนี้เลยคะ "

ฟางเทียนค่อยๆก้าวเดินอย่างช้าๆราวกับกำลังตื่นเต้น..

" บ้าไปแล้วๆๆๆ เราตอบตกลงได้ยังไง..พอคิดว่าเป็นของฟรีก็ห้ามใจไว้ไม่อยู่..นิสัยเสียกำเริบอีกแล้ว เฮ้อ "

ฟางเทียนสถบขึ้นภายในใจก่อนจะขึ้นมาบนเวทีขนาดกลางที่เป็นรูปสี่เหลี่ยม..

" เอ้ย ดูท่าทางจากเสียงเมื่อกี้น่าจะเป็นเด็กไม่ใช่รึไง? "

" แต่เป็นเด็กที่มีความกล้าที่จะลองมากกว่าผู้ใหญ่หลายๆคนที่กำลังกลัวหรือลังเลรวมถึงตัวผม..หรือสิ่งที่พูดมันไม่จริง!! "

" นี้แก!! "

ข้างล่างเริ่มส่งเสียงโวยวาย..ก่อนที่พนักงานสาวจะกล่าวห้าม...

" หากเกิดการทะเลาะวิวาททางเราจะไม่ขายตัวเกมและขอเลื่อนเป็นวันถัดไป!! "

สิ้นเสียงพนักงานสาวทุกอย่างก็อยู่ในความปกติอีกครั้ง..

" ไจแอนท์ ออกมาเป็นคู่ต่อสู้ให้กับเด็กคนนี้หน่อย..ออมมือด้วยนะ "

" ชั้นรู้แล้วน่าพูดอย่างกับชั้นจะรังแกเด็กซะอย่างงั้น "

ชายหนุ่มวัยกลางคนสวมเสื้อผ้าที่ดูคล้ายกับจอมยุทธ์ในหนังจีน.แววตาดุดัน

" เจ้าหนูแกมีชื่อว่าอะไร? "

" ผมชื่อ ฟาง "

" หืม? ฟาง เป็นชื่อที่ดี..แล้วไม่คิดจะปลดฮู้ดให้เห็นหน้าหน่อยเหรอ? "

ฟางเทียนจงใจบอกชื่อผิดไปเพื่อเหตุผลบางอย่าง..

" ผมไม่ยักกะรู้ว่าต่อสู้เขาต้องให้เอาฮู้ดออก? "

พิธีกรสาวได้ยินเช่นนั้นอยู่ก็แปลกใจไม่น้อยที่เด็กอย่างนี้จะสามารถทนต่อแรงกดดันโดยธรรมชาติที่ ไจแอนท์ จงใจปล่อยออกมาเพื่อทดสอบ..แต่ดูเหมือนว่า ฟางเทียนจะสัมผัสไม่ได้..

ไจแอนท์หัวเราะออกมาก่อนจะปรับเปลี่ยนสีหน้าที่ต่างออกไป..

" ฮ่า ฮ่า ไม่เลว งั้นเรามาเริ่มการต่อสู้กันเลย!! เหมย เธอให้สัญญานก็แล้วกัน "

พีธีกรสาวเเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็ยกมือขึ้นก่อนจะ...

ตี๊ดๆๆๆๆๆ!!

ตี๊ดๆๆๆๆๆ!!

เสียงบางอย่างดังขึ้นก่อนจะมีสัญญาณเริ่มการประลอง..

" เอ่อ..ผมขอรับโทรศัพท์แปปนึงนะ "

ฟางเทียนหยิบโทรศัพท์เครื่องเก่าๆมาเครื่องนึง......

" หลิน? ฮัลโหลว่าไง "

" พี่บ้า!! ไปอยู่ไหนตอนนี้แม่นะ..แม่เขา "

ตุ๊ด!!

ฟางเทียนยังไม่ทันจะได้เอ่ยตอบกลับแบตโทรศัพท์ก็หมดลงพอดี..บรรยากาศรอบตัวฟางเทียนดูเหมือนจะแปลกไป..

" เอาละในเมื่อไม่มีอะไรแล้วงั้น ขอเริ่มการประลอง ณ บัดนี้ "

ตึง!!!

อยู่ๆเหมือนมีบางอย่างลอยผ่านหน้าทุกคนไป..ก่อนจะไปติดกับกำแพงของร้านค้า..เป็นกำแพงคอนกรีต..แต่บังเกิดรอยร้าวขนาดใหญ่ขึ้น..

เหล่าผู้คนมากมายต่างตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น...

" เด็กนั้นเป็นคนทำ? "

" นี้มันเกินขอบเขตของมนุษย์ไปแล้วรึป่าว!! พละกำลังแบบนั้น.. "

เหมยซึ้งเป็นพิธีกรสาวได้แต่สั่นสะท้าน..คนอื่นอาจจะไม่สังเกตแต่ท่าเมื่อครู่มัน..

" ผมชนะแล้ว!!พี่สาวรีบ ลงทะเบียนให้ผมด้วย "

ฟางเทียนเอ่ยขึ้นราวกับกำลังร้อนรน..

พนักงานสาวรีบลงทะเบียนพร้อมกับสร้อยคอสีดำที่ถูกบรรจุลงใส่กล่องพร้อมกับคู่มือและอุปกรณ์เสริมอีกเล็กน้อย..

" ผมขอตัวก่อน..ผมต้องขอโทษเรื่องกำแพงนั่นด้วยแต่ผมไม่มีเงินจ่ายจริงๆไว้ผมจะมาขอโทษทีหลัง!! "

ฟางเทียนรีบวิ่งออกจากร้านไปด้วยความเร็ว..ก่อนจะไปควบจักรยานที่จอดทิ้งไว้ปั่นกลับบ้านอย่างรวดเร็ว.

เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นเร็วจนเกินไป..จนไม่มีใครตามทัน..

หลังจากนั้นไม่นานเครื่องเกม อารค์ เซอร์ไวเวอร์ก็ถูกจำหน่ายอย่างรวดเร็วทำให้ผู้คนละทิ้งความสนใจเมื่อครู่และหันมาจดจ่อกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า..

..........................................................................

ณ ห้องพักของพนักงาน.

" ไจแอนท์ นายเป็นยังไงบ้างดีนะที่นายเคยเป็นทหารมาก่อนทำให้ร่างกายนายบาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้น!! "

เหมยกล่าวพลางทำแผลความสะอาดแผลที่ฟกช้ำเล็กน้อย..ไจแอนท์เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็กล่าวสวนขึ้น....

" ผิดแล้วหละเหมย..เด็กนั่นผ่อนแรงลงก่อนที่จะส่งชั้นลอยออกมานอกสนามป่านนี้ถ้าเด็กนั่นไม่ผ่อนแรงลงก่อนที่โดนปะทะละก็ เธอไม่ได้มาคุยกับชั้นแบบนี้หรอก...แต่ท่าที่เด็กนั่นใช้มัน.. "

เหมยและไจแอนท์กล่าวขึ้นพร้อมกันด้วยความตกตะลึงและแปลกใจผสมปนเปกันไป..

" วิชาของกองทัพ!! "

จบ