เด็กหนุ่มร่างเล็กแผลเหวอะหวะคลานออกมาจากต้นไม้ใหญ่หลังลำธารที่คดเคี้ยว

ร่างเล็กเต็มไปด้วยบาดแผล รอยถลอก และเลือดที่ไหลซิบๆเต็มไปหมด

ผิวขาวเนียนละเอียดแดงเป็นจ้ำ เสื้อเชิ้ตสีขาวขาดวิ่นเปียกปอนจนเห็นเอวเล็กคอดผิดชายชาตรีทั่วไป ตุ่มไตสีชมพูนูนชูชันขึ้นบนเนินนุ่มดันเสื้อเชิ้ตขาวที่เปียกไปทั่วทั้งตัว

”ชะ ช่วย ด้วย” ร่างน้อยรวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายสื่อสารกับชายหนุ่มนักสำรวจที่กำลังดื่มน้ำอยู่ที่ริมลำธารเดียวกัน

สายตาของนักสำรวจหนุ่มพุ่งตรงไปยังร่างเล็กสะบักสะบอมตรงหน้า 

ใบหน้าเล็กขาวซีดไร้เลือดฝาด ดวงปากเล็กๆนั่นมีรอยช้ำแถมยังมีเลือดไหลออกมา แต่สภาพแบบนั้นก็ยังไม่สามารถปกปิดความงามของเด็กน้อยตรงหน้าได้เลย

ชายหนุ่มรีบเดินเข้าไปอุ้มเด็กชายเข้าไว้ในอ้อมอกแกร่ง ยิ่งได้พิจารณาดวงหน้าสวยใกล้ๆยิ่งทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความงดงามไร้ที่ติ 

ยิ่งใกล้ ยิ่งปรารถนา ยิ่งใกล้ความร้อนที่แก่นกลางลำตัวยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นจนร่างใหญ่แทบทนไม่ไหว

เขาวางร่างแบบบางลงบนรากไม้ใหญ่ใกล้ๆ ความร้อนในกายของเขาลดลงทันที 

‘อะไรวะเนี่ย’

ฟันเล็กๆสีขาวจัดขบเม้มริมฝีปากแดงช้ำอย่างแรงจากแผลที่ถูกเสียดสีกับรากไม้ใหญ่ ทำเอาคนตัวโตอดใจไม่ไหวเดินกลับเข้าไปหาเด็กชายอีกครั้ง

ดวงปากแดงช้ำงดงามราวกับกลีบกุหลาบสีสด แต่กลับดูนุ่มนิ่มน่ากัด ชายหนุ่มโน้มตัวลงลิ้มรสเจลลี่สีแดงสดอย่างอดใจไม่ไหว 

ริมฝีปากหนาขบเม้มกลืนกินริมฝีปากสีแดงสด เขาครางในลำคออย่างพอใจ ลิ้นหนาสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากอุ่นของเด็กชาย ลิ้นเล็กๆตอบสนองอย่างดีแม้ไม่รู้สึกตัว 

หวาน หวานเหลือเกิน

นั่นยิ่งทำให้ความร้อนกลางแก่นกายทวีความรุนแรงขึ้นเลื่อยๆ แก่นกายของเขาค่อยๆพองโตจนคับแน่นกางเกงขายาวสีครีมของเขา

ยิ่งมองขาเรียวยาวของเด็กหนุ่มที่มิได้มีสิ่งใดพันธนาการไว้ยิ่งคับแน่น เสื้อเชิ้ตขาวตัวใหญ่ที่ขาดรุ่งริ่งแหวกออกตรงชายเสื้อ เผยให้เห็นแกนกายของเด็กชายชัดเจน มันตุงคับแน่นกางเกงชั้นในตัวน้อยสีพีชจนเกือบจะโผล่ออกมาจากขอบยางยืด 

.

.

.

ต่อในตอนที่ 1 ค่ะ ^^

————-—

สวัสดีค่ะผู้อ่านทุกท่าน อยู่ๆก็อยากเขียนนิยายแนวแฟนตาซีซะหน่อย อิอิ เรื่องนี้ค่อนข้างเรทเลยนะ และคาดว่าทุกตอนเลยเพราะรูปแบบความสัมพันธ์ของมนุษย์และเผ่าพันธุ์ของนายเอกค่ะ