ผมเป็นคนที่โคตรโชคร้ายเลยเเหละ ระดับที่เรียกว่าราชาเเห่งความซวยเลยยังได้

เท่าที่จำความตั้งเเต่เป็นเด็กจนโตมาตอนนี้ได้ ตอนเกิดใหม่ๆ ก็มีเเต่เรื่องเเย่ๆ ทั้งเเม่หยิบลูกสลับกัน ไปจนถึงเข้าเรียนผิดห้องจนเกือบอาทิตย์ยังไม่รู้ตัว พอโตมาช่วงม.ต้น ก็ดันไปชอบผู้หญิงที่มีเเฟนเเล้ว (ไม่รู้) ตั้ง 3 คนอีก

ก็นะพอมาช่วงม.ปลาย ตอนนี้ผมรู้สึกปลงกับมันเเล้วล่ะ เเต่ว่าเรื่องเเปลกๆ จากนี้น่ะสิ มันจะดูว่าเป็นโชคร้ายหรือโชคดีกันนะ

นั้นไง ผมว่าเเล้วว่ามันต้องโชคร้ายเเน่ๆ โดนไอ้รถบรรทุกบ้าๆ นี่ชนจังๆ เเถมเมาเเล้วขับอีก เเล้วนั่นใครอะ ใครเรียกผมอยู่ข้างนอกกัน ผู้หญิง ? ผมสีดำ สวยซะด้วย เเต่เเต่งชุดเเปลกๆ เเฮะ เหมือนว่าเธอมาช่วยเราอย่างนั้น ดูท่าจะเป็นภาพก่อนตายสินะ

“ด้วยดาราทั้งบวง จงฟื้นพลังวิญญาณให้เด็กคนนี้ซะ !”

นั่นคือสิ่งสุดท้ายที่ผมได้ยิน...ก่อนที่ชีิวิตของผม จะเปลี่ยนไปตลอดกาล

— fin