ใบสนกล้ำกลืนน้ำลายสบตานายท่านโรคจิต ขลาดกลัว ตรงข้ามกับร่างกายที่ความต้องการล้นปรี่ จำยอม ดูดอม ชอนไชลิ้นปาดเลียท่อนเนื้อหยาบแข็งกระด่างเหมือนจิตใจเจ้าของรูดเลียลิ้นชื่นๆ ตวัดลิ้นแฉะๆ ละเลงเลียมันรัวๆ อีกใจ ก็อยากจะกัดมันให้ขาดก็ต้องใจอ่อนเพราะเธอยังต้องการมันเข้าไปเสียดแทงร่องสวาท ที่แฉะเยิ้มเปื้อนเบาะรถหรูราคาแพงโก่งก้นปล่อยหยาดขาวขุ่นเปราะรดง่ามขาอ่อนหยดลงเบาะอยู่ในตอนนี้

“จัดการมันสิ ….. คุณต้องอมมันเข้าไปแพศยา”