Text on paper

| ข้อความบนกระดาษ |

ดอกกุหลาบสีขาวพร้อมกับกระดาษใบหนึ่ง

ถูกแปะไว้บนโต๊ะของแสนดี

เจ้าของร่างยืนอ่านข้อความบนกระดาษที่ถูกเขียนไว้ด้วยลายมือบรรจง

' สวัสดี '

ข้อความสั้นๆที่ไม่รู้ถึงจุดหมายและผู้ส่ง

เป็นคำกล่าวสวัสดีธรรมดาๆ

"ใครเป็นคนเอามาให้ มึงรู้ปะ?"

คนตัวเล็กหันไปทักเพื่อนสนิด ที่ตอนนี้กำลังปั่นงานของอาจารย์กรรณิการ์ด้วยความขยันขันแข็ง เพราะกลัวที่จะได้0มากิน อาจารย์คนนี้ขึ้นชื่อว่า

โหด!

หยาบ!

ยาก!

แป๊ะ!

ใครที่ได้ 4 มากินนี้ก็คือไม่ใช่คนแล้ว ในสายชั้นที่ได้มารวมๆแล้วถึง 10 คนหรือป่าวก็ไม่รู้

ซึ่งคนตัวเล็กก็ดูท่าจะไม่ขอพยายามเพื่อจะได้มันมาครอบครอง แค่จะเอา 3 มาถวายหญิงแม่ก็ลำบากแทบแย่ เฮ่อ....

"กูไม่รู้ กูเข้ามาก็เห็นมันวางอยู่อย่างนี้แล้ว"

ปากมันว่ามือมันก็ปั่นยิกๆ ผมล่ะสงสารมันจริงๆดูท่า 0 น่าจะอยู่ไม่ไดลจากมันเท่าไหร่นัก

"บีม มึงก็รีบๆลอกให้เสร็จกูจะเอาไปส่ง"

คนร่างโตเดินเข้ามาหาเพื่อนทั้งสอง จับหัวบีมโขกลงโต๊ะแล้วดึงขึ้นมา

"เล่นเหี้ยไรเนี้ย!!!

แกล้งกูเดี๋ยวแม้งก็ไม่เสร็จกันพอดี"

"เอาเวลามาบ่นกูไปเขียนไม่ดีกว่าหรอ จดเข้าไปๆ

ลายมือหรือลายตีนก็ไม่รู้ กูล่ะสงสารอาจารย์จริงๆ มีลูกศิษย์ควายๆแบบมึง"

"คนแทนผู้ใหญ่มันไม่ดีนะสัตว์!"

"กูไม่ได้คิดแทน กูพูดสิ่งที่ดูก็รู้ว่าควาย!"

คราวนี้คิงกดหัวเพื่อนลงไปกับโต๊ะแบบแรงๆ

"ควายมันไม่ผิดนะมึง จะผิดก็แต่ไอบีมมันโง่เอง"

แสนดีละจากเพื่อนทั้งสองมาสนใจดอกกุหลาบสีขาวบนโต๊ะ หยิบมันขึ้นมาดมก็พบกลิ่นหอมที่ไม่น่าใช่กลิ่นของกุหลาบ เป็นกลิ่นเฉพาะตัวที่ให้ความรู้สึกอบอุ่น และปลอดภัย

ทุกครั้งคนตัวเล็กก็จะได้กลิ่นนี้จากกุหลาบทุกดอกที่ได้รับ เปลี่ยนสีกุหลาบไปตามวันแต่กลิ่นหอมไม่เคยเปลี่ยน

กระดาษบนโต๊ะถูกเขียนเป็นข้อความสั้นๆที่กล่าวทักทายเช่นเคย

บางครั้งคนตัวเล็กมีเรื่องทุกใจ เช้ารุ่งขึ้นก็มีข้อความพร้อมกุหลาบถามว่า

'เป็นอะไร กลุ้มใจเรื่องอะไรหรือป่าว'

เป็นคำสั้นๆที่แถบทำแสนดีร้องไห้ เขาตอบกลับข้อความนั้นแป๊ะไว้ใต้โต๊ะ เล่าละบายความในใจออกมาให้กับคนที่ไม่รู้จัก

วันเวลาผ่านไปกุหลาบที่ได้รับก็มากขึ้น แสนดีไม่เคยทิ้งกุหลาบพวกนั้นเลย เขาคอยดูแลมันพยายามทำให้มันตายช้าที่สุดเพื่อที่จะชื้นชมความสวยงามของมันและดื่มด่ำกับความอบอุ่นของคนให้ ราวกับได้รับการเยียวยา

วันจบการศึกษา ดอกกุหลาบดอกสุกท้ายเป็นสีขาว แทนความรักอันบริสุทธิ์พร้อมข้อความที่เขียนไว้ว่า

'ลาก่อน'

ถึงจะรู้ว่าจะตามหาคนอีกฝั่งข้อความตอนนี้ก็สายไปแล้ว ได้แต่คิดทบทวนถึงเรื่องราวต่างๆที่แสนดีได้เริ่มพูดคุยกัน ผ่านกระดาษสี่เหลี่ยม และจบทุกอย่างลงบนกระดาษสีเหลี่ยมหนึ่งใบ

จบจากชั้นม.ปลาย แสนดีกับเพื่อนสนิดทั้ง3 สอบเข้ามหาลัยที่เดียวกันและคณะเดียวกัน

-สถาปัตย์-

ใช่ว่าพวกเขาเรียนตามกัน แต่พวกเขาแค่ชอบอะไรพวกนี้เหมือนๆกันต่างหาก โดยเฉพาะบีม ที่ถึงแม้จะไม่เอาการเอางานไม่ตั้งใจเรียน แต่ถ้าเป็นเรื่องพวกนี้บีมสู้ตาย

วันแรกของการเปิดเรียน แสนดีกับเพื่อนก้าวเข้าสู่รั้วมหาลัยอย่างเต็มตัว

-พร้อมกับกลิ่นหอมของดอกไม้ที่คุ้นเคย-

- My name is🍒🍂 -