小喬 ทะลุมิติมาเป็นศิษย์พี่หญิง 

            “ท่านยาย ทำไมทุกคนในหุบเขาไท่ซานจึงได้ใจร้ายใจดำกับสิงจื่อนัก ใช่ว่าเขาอยากจะมีคำสาปติดตัวเสียหน่อย!”

            “เจ้าก็เห็นว่ามันไม่ยุติธรรมใช่หรือไม่…อาเฉียว เจ้ามีจิตใจดีงาม หากเป็นเจ้าต้องช่วยให้เขาไม่พบกับจุดจบที่เลวร้ายแบบนี้อย่างแน่นอน”

            นางยิ้มด้วยความเก้อเขินที่ถูกท่านยายกล่าวชม แต่สุดท้ายใคร่ครวญดูก็พบว่าตนเองมีใจแต่ไร้กำลัง จะไปช่วยผู้อื่นได้อย่างไร

            “เขาเป็นเพียงตัวละครในนิทานมิใช่หรือ      หากข้าอยากช่วยก็คงต้องแต่งเรื่องใหม่ให้เขาแล้วเจ้าค่ะ”

ใครจะไปคิดว่านางใช้ชีวิตมายี่สิบปี ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากพอควร ไม่คิดจะตบแต่งให้บุรุษใดต้องมาตายก่อนท่านยาย นางควรจะได้ไปปรโลกแล้วแต่กลับลืมตาขึ้นมาในร่าง 'เสี่ยวเฉียว' ศิษย์พี่หญิงสามแห่งสำนักหนิงเหอ ณ หุบเขาไท่ซาน ผู้มีใบหน้างดงามแต่เย่อหยิ่งไม่สนใจใคร!

ศิษย์พี่หญิงสามที่ตั้งท่ารังเกียจสิงจื่อตั้งแต่เขาเข้ามาในสำนัก คนที่มีตอนจบงดงาม แต่ในสายตา 'เสี่ยวเฉียว' อีกคนนางกลับเป็นคนใจร้ายใจดำที่สุด และเป็นอีกหนึ่งคนที่ผลักให้ 'สิงจื่อ' ตัวร้ายของเรื่องต้องกลายเป็นมาร!

ไม่ได้ ๆ นางจะไม่ยอมให้โลกนี้มันบิดเบี้ยว นางจะทำให้ศิษย์สำนักหนิงเหอรักใคร่กลมเกลียวกันให้จงได้!

****

พูดคุยกับคนเขียน 

สวัสดีค่าาาา วันนี้มาเปิดเรื่องนิยายจีนที่คิดอยากแต่งมากๆ คือเรื่องราวของ 'น้องเฉียว' หรือ อาเฉียว เสี่ยวเฉียว ใครอยากเรียกอะไรก็เรียกได้เลย เอ็นดูน้องด้วยน้าาาา ^^ 

เรื่องราวในยุทธภพ อะไรแบบนี้ เป็นไรท์จินตนาการขึ้นมาเองนะคะ 

คือเห็นคนอื่นเขียนนางเอกนิยายสาย ฟาด ตบ ทุบ ตายเป็นตาย แล้วเราก็อยากเขียนแนวแบบ โอ๋เอ๋ เจ้าพระเอกตัวน้อยยย (ที่พอโตมาแล้วแซ่บลืม 55555555) ฝากคอมเม้น กดเฟบ กันไว้ด้วยนะคะ!!

- ทุกคนอาจจะมีคำถาม จะลงจนจบไหม? จะเทไหม? 

คือต้องบอกว่าตั้งใจแต่งเรื่องนี้มาก ๆ บวกอยากหาค่าเทอมเพราะตัวคนเขียนกำลังจะเข้ามหาลัยด้วย อยากแบ่งเบาภาระคุณพ่อ อันนี้พูดจริงนะคะไม่ได้ดราม่า แง 55555 เลยตั้งใจว่าจะลงขายอีบุ๊คเอง เมื่อถึงช่วงกลางเรื่องแล้วจึงจะลงขาย จากนั้นก็จะรอเวลาสักพักแล้วอัพให้จบ จากนั้นขอลบเนื้อหา 40% ออกไปนะคะ ถือว่าเข้าใจตรงกันแล้วเด้อออออ 

ขอบคุณทุกคนมากค่า มาชวนคุยกันได้เสมอเลยนะคะ เหงา