เก่งกาจ ... ตำรวจหน่วยอาชาแม้ภายนอกจะดุดันแต่จิตใจแสนอ่อนโยน              

กัลยกร ... นักศึกษาในเหตุกราดยิง ได้เจอกับรักแรกพบท่ามกลางห่ากระสุน

❀❀❀❀❀❀❀ เนื้อหาบางส่วน ❀❀❀❀❀❀❀❀

“ตุบ !” มันเกิดขึ้นต่อหน้าต่อหน้าฉันชัดเจนทั้งภาพและเสียง คนร้ายใบหน้าอาบเลือดพลัดหล่นจากชั้นสี่แล้วกระแทกกับเคาน์เตอร์ชั้นหนึ่ง เกิดความโกลาหลอยู่พักใหญ่กับตึกห้องสมุด เจ้าหน้าที่ไม่รู้กี่สิบหน่วยกรูกันเข้ามาโดยที่ฉันได้รับคำสั่งให้นั่งนิ่งๆ และเงียบกริบที่สุด

“เคลียร์ !” เสียงกึกก้องดังกระหึ่มขึ้นมาพร้อมกันแล้วฉันก็โดนประกบหลังแบบก้าวต่อก้าว อึดใจต่อมาฉันก็ถูกนำไปส่งที่เต็นท์ของผู้ประสบภัยเพื่อตรวจร่างกาย

ในความวุ่นวายฉันไม่ได้ขอบคุณไม่ได้บอกลาคนที่ช่วยชีวิตเลยแต่ฉันไม่มีวันลืมใบหน้า น้ำเสียง ความอ่อนโยนและความสุภาพของเขาแน่ๆ

ทั้งชีวิตก็ลืมไม่ได้

❀❀❀❀❀❀❀❀  ❀❀❀❀❀❀❀❀  ❀❀❀❀❀❀❀❀