'โฟล์ค'นักศึกษาปีที่ 3 เนื่องด้วยว่าหน้าเด็กมาก

เพื่อนของเขาจึงขอร้องให้เป็นพี่เนียนให้อีกปี ใช่!

อีกปี แต่ไม่ให้บอกพี่ของโฟล์ค เพราะเหตุการณ์...

"ไอ้โฟล์ค"

ผมที่กำลังอ่านหนังอยู่นั้น อยู่ดีๆไอ้

เอกก็เรียกผมด้วยเสียงเรียบนิ่ง

"ว่าไง?"

ผมเงยหน้าขึ้นละจากหนังสือแล้วหันหน้าไปมาไม้เอก

"อะ....เอ่ออ...."

ไม้เอกก็ทำหน้าแบบลำบากสุดๆที่จะ

พูดออกมา ส่วนผมก็ลุ้นว่าไม้เอกจะ

พูดว่าอะไร

"มึงจะบอกอะไรหรอ?!?"

ผมเอียงหัวด้วยความสงสัย

ส่วนไม้เอกก็...

"คะ...คืออ..ว่-"ในขณะที่ไม้เอกจะพูด

ชินก็มาขัดสะก่อน

"ไอ้เอกก็พูดสะที่สิวะไอ้สัสว่า'มึงจะ

ให้ไอ้โฟล์คมันไปช่วยเป็นพี่เนี่ยนให้เราอ่ะ!!' "

อะ...อะไรน่ะ!!!!

ไม้เอกก็ยกมือขึ้นมาแปะที่หน้าผากแล้วลูบลง

"ชิบหายแล้ววว" ชินก็พืมพำออกมา

ส่วนกดก็ยังคงมีปฏิกิริยาคงเดิม

( อ่านหนังสือ )

บรรยายกาศก็เงียบ

มันไม่ได้เงียบแบบธรรมดา มันเงียบมากกกกกกกกกก

"..." ผม

"..." ชิน

"..." ไม้เอก

"..." และกด

2 นาทีผ่านไป

"อะ...เอ่อ..แล้วมันต้องทำให้เหมือนปี

ที่แล้วอ่ะหรอ?"ผมก็พูดขึ้นเพื่อทำร้ายความเงียบ

"อะ...อ่าใช่" ไม้เอกพูดด้วยเสียงเบา

"อะ..เอ่อ...งะ..งั้นกูทำให้ก็ได้"

ผมก็ตอบตกลงไป

ก็ดูพวกมันสิ!? ทำหน้าออดอ้อน

(ยกเว้นไอ้กดนะ)

ออดอ้อนหาตรีน~นะสิ!

หลังจากได้คำตอบพวกมันก็ร้องส่ง

เสียงดังทันที

"เฮ~~~!!"ไอ้ชิน ไอ้เอก

"งั้น4โมงเย็นมึงไปที่คณะกูนะ"

"หน้าคณะแงะ?"

"ไม่ๆๆๆ..เอา...เอ่อ..งั้นไปลานเกียร์ละกัน"

"เค"

"เออ เจอกันตอนเย็นโว้ยยย~"ไอ้เอก

"บาย"ผม (โฟล์ค)

"บาย"ชิน

"บาย"กด!!

"ไอ้กดมึงพึ่งพูดแงะ"ผม

"เออใช่มึงกูพึ่งได้ยินมันพูดคำแรกของวันนี้"ไอ้ชินเสริม

แล้วไอ้กดก็ไม่สนใจอะไรเช่นเดิม