image cover
คณิกาหอนางโลม
เขาเป็นถึงมังกรบนบัลลังก์ทอง ส่วนนางเป็นได้เพียงแค่เด็กหลงทาง มิอาจหาญกล้านั่งข้างกายเขา เขาเป็นดั่งเด็กน้อยไร้เดียงสา หากแต่จิตใจกับงดงามน่ายกย่อง
ยอดวิว
413
จำนวนตอน
29
ความคิดเห็น
0

69.00

ราคาของทุกตอน ไม่รวมตอนที่เคยซื้อไปแล้ว

รายละเอียด



“อึก…ช่วย…ด้วย…ช่วยเราด้วย” เสียงตะโกนขอความช่วยเหลือ ถูกพรากไป พร้อมลมหายใจเฮือกสุดท้ายของเด็กหญิงผู้หวังดี

ฟ้าใสรีบกระโจนลงบึงน้ำ ร่างบางพยายามว่ายเข้าช่วยเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอ แต่เพราะต่างคน ต่างยังเด็กเกินไป จึงทำให้การลงไปช่วยชีวิต ในครั้งนี้เป็นการพรากลมหายใจของกันและกัน

เนื่องจากเพื่อนสนิทว่ายน้ำไม่เป็น เธอจึงไม่สามารถความคุมร่างกายได้ สติที่เตลิดเปิดเปิงไปจนสิ้น จึงยากจะเรียกกลับมา ยิ่งร่างกายขาดอากาศมากเท่าใด ยิ่งลนลานมากขึ้นเท่านั้น

พิมพ์ดาวพยายามควานหาหลักยึดให้ตัวเองรอด เมื่อฟ้าใสกระโจนลงไปช่วย มือบางจึงรีบฉุดดึงเพื่อนเข้าหาตัว ฟ้าใสพยายามว่ายหนี พยายามดันร่างเพื่อนให้ออกห่าง หากแต่ไม่เป็นผล ร่างกายเธออ่อนล้าเกินกว่าจะต้านแรงได้ ร่างบางของเด็กหญิงมัธยมต้น จึงถูกกดลงใต้น้ำจนขาดอากาศหายใจ ร่างเด็กหญิงในชุดนักเรียนค่อยๆ จมตัวลงสู่พื้นน้ำเบื้องล่าง พร้อมกับแรงปรารถนาสุดท้าย หากลูกยังพอมีบุญอยู่บ้าง โปรดมอบโอกาสให้ลูก ได้มีชีวิตอีกครั้ง


ยามเหม่า เท่ากับเวลา 05.00 น. จนถึง 06.59 น.

“เคลื่อนทัพกลับวังหลวง” แม่ทัพใหญ่สั่งการเสียงดังสนั่น เหล่าทหารหารจำนวนกว่าหมื่นนายรับคำสั่ง ทหารทุกนายรีบลงมือช่วยกันเก็บสัมภาระและกระโจมนอนจ้าละหวั่น

“องค์รัชทายาทท่านพร้อมหรือไม่” แม่ทัพใหญ่หยางจินผู้ดำรงตำแหน่งแม่ทัพรักษาดินแดน และอาจารย์ผู้สอนวรยุทธ์ให้แก่องค์รัชทายาท เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงร้อนใจ

“อึก…ฮือ…ฮือ ข้ายังมิพร้อมขอรับ” องค์รัชทายาทหยางเฉินในวัยยี่สิบปีเอ่ยตอบน้ำตานองหน้า ในยามนี้ทรงไร้ซึ่งความน่าเกรงขามโดยสิ้นเชิง

“หากท่านอยากร้องไห้ ก็รีบร้องเสียตอนนี้ ประเดี๋ยวเดินทางถึงวังหลวง ท่านจะมิมีสิทธิ์ได้ร้องไห้เช่นนี้อีก” ใบหน้าคมเข้มจ้องมองลูกศิษย์ด้วยสายตาหม่นแสง

“ขอรับท่านอาจารย์” องค์รัชทายาทรีบวิ่งเข้าไปกอดท่านอาจารย์ พระองค์ปล่อยโฮออกมาอย่างสุดจะกลั้น

เหตุที่ทำให้องค์รัชทายาทร้องห่มร้องไห้เช่นนี้ เนื่องจากม้าเร็วเดินทางมาแจ้งข่าวร้าย องค์จักรพรรดิได้สิ้นพระชนม์แล้วเมื่อไม่กี่ชั่วยามที่ผ่านมา หมอหลวงคาดการณ์ว่าสาเหตุเกิดจากโรคที่ทรงประชวรเรื้อรัง องค์รัชทายาททรงรักฮ่องเต้มาก จึงมิสามารถทำใจยอมรับการสูญเสียครั้งนี้ได้

“ทรงหยุดร้องเสียเถิด ถึงเวลาที่ต้องกลับวังหลวงแล้วพ่ะย่ะค่ะ” มือหนาคลายอ้อมกอด แม่ทัพใหญ่หยางจินหลับตาข่มความเศร้าภายใน ข่มใจได้เพียงไม่นานนัก เสียงสั่นเครือ ถ้อยคำหนีปัญหาก็ดังขึ้นมากระทบหูให้ระคาย

“ข้ายังมิพร้อมจะกลับวังขอรับ” สายตาคมจ้องมองลูกศิษย์อย่างไม่อยากจะเชื่อหูตนเอง ตำแหน่งองค์รัชทายาทใช้ว่าผู้ใดก็เป็นได้ เขาและศิษย์น้องเราต่างตั้งความหวังเอาไว้ แต่ทรงพูดเช่นนี้ได้เช่นไรกัน


...อ่านเพิ่มเติม

รีวิวผู้อ่าน

0 รีวิว
จัดเรียงตาม
    
กำลังโหลด...

สารบัญ

29 ตอน
เพิ่มตอนล่าสุด 16 ก.พ. 2020
กำลังโหลด...

เผยแพร่โดย

3
เรื่อง
3
ผู้ติดตาม