>>> เหมยพรางรัก <<<

ลำดับที่ 2 ในชุดเรือนรัก บุปผางาม

นิยายจีนโบราณ

โดย : หลิวลู่ลม

แนะนำตัวละคร

หลงเฟิงอี้ : คุณชายรองสกุลหลง โมโหร้าย รักมั่นเพียงหนึ่งเดียวคืออี้ซิ่ว ภรรยาของเขา

เกาเจินเจิน : แฝดผู้พี่ของเกาจินจิน นางถูกอาแท้ๆ ขอไปเลี้ยงตั้งแต่อายุสามขวบ รักม้า

นางปรากฏกายในวันที่หลงเฟิงอี้กำลังโกรธจัด

เกาจินจิน : แฝดผู้น้องของเกาเจินเจิน เป็นอนุภรรยาของหลงเฟิงอี้ (ภรรยารอง)

เจ้าเล่ห์ ทำได้ทุกอย่างเพื่อจะได้ครอบครองหลงเฟิงอี้เพียงลำพัง

อี้ซิ่ว :ภรรยาของหลงเฟิงอี้ นางกำลังตั้งครรภ์ทายาทคนแรกของสกุลหลง

--------------------------------------------------------

“คุณชายรอง! ” เกาเจินเจินรีบลุกขึ้น แต่ถูกผลักลงไปอีกครั้ง กายเขากดทับนางไม่ให้ขยับ สองแขนคร่อมร่างนั้นให้นิ่งงัน

“เจ้าอยากเป็นฮูหยินใหญ่ไม่ใช่หรืออย่างไรจินจิน” เขาแค่นเสียงออกมา “สตรีเจ้าเล่ห์อย่างเจ้าทำได้ทุกอย่างแม้กระทั่งฆ่าคนบริสุทธิ์ ฆ่าข้าไปเสียด้วย เจ้าจะได้ทุกอย่างของข้า ฮึ เจ้าใจมาร ฆ่าลูกน้อยของข้า” หลงเฟิงอี้บริภาษ สติหลุดลอย นัยน์ตาแดงก่ำเริ่มวาวน้ำ

“ข้า! ” เกาเจินเจินตัวแข็งทื่อ อดสงสารเขาไม่ได้ เขาเพิ่งจะเสียภรรยาที่รักและลูกในครรภ์ด้วยน้ำมือภรรยาอีกคน เขาคงไม่เหลือสิ่งใดให้หวังอีกแล้วใช่หรือไม่

‘ข้าสงสารท่านเหลือเกิน’ น้ำตานางไหลอย่างไม่อาจห้ามได้

หลงเฟิงอี้ทิ้งกายด้วยหมดแรงกำลังกาย แรงใจ กายเกยทับเกาเจินเจินไว้ใต้ร่างเขา นางกำลังหลั่งน้ำตา หลั่งให้ความอดสู อย่างคนสิ้นไร้อนาคต จมอยู่กับความทุกข์ของหลงเฟิงอี้

“ข้าเกลียดเจ้าจินจิน” เสียงนั้นอู้อี้ “ข้าจะรักอี้ซิ่วคนเดียวตลอดไป จนชีวิตข้าจะหาไม่”

สองแขนยกขึ้นโอบรอบลำคอแกร่ง ออกแรงโน้มลงมา หน้าผากจรดกัน ตามองตา เสี้ยวหนึ่งเกาเจินเจินเห็นนัยน์ตาดำคมกริบไหววูบ ม่านใส่ๆ กำลังเอ่อมากขึ้น มากขึ้น จนรวมตัวกันหยดลงบนแก้มนาง

“ข้าเสียใจ” เสียงสั่นแหบเครือ นางเอ่ยได้แค่นั้น

-------------------------------------------------------

อีบุ๊กก็มีแล้วนะคะ(ที่เว็บ Mebmarket.com)

ติดตามข่าวสารที่แฟนเพจเฟซบุ๊ก >>>เขียนรักนิรันดร์บุ๊กส์<<<