รายละเอียด
...มนุษย์นั้นมีความโลภอยู่…
ไม่ว่าจะคนที่ร่ำรวย คนที่ยากจน คนที่ใช้ชีวิตอยู่ คนที่กำลังจะตาย
ทุกคนต่างล้วนมีความปรารถนาอยู่ในใจ และต่อให้ไขว่คว้ามาได้ แต่ความต้องการนั้นไร้ก้นบึ้งหรือจุดสิ้นสุด…
เสียงเม็ดฝนห่าใหญ่กลบกลืนเสียงรอบด้านจนแทบไม่ได้ยินอะไร ทัศนวิสัยของคนคุมรถม้าถูกบดบังจนมองเส้นทางได้ยากลำบาก ชายหนุ่มขบกรามอย่างกดดันกำเชือกผูกวงบังเหียนม้าแน่น ด้านในรถม้ามีหญิงสาวท้องแก่ที่กำลังร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวดแข่งกับเสียงฟ้าร้องด้านนอก ข้างกายมีหญิงชราที่นั่งกุมมือให้กำลังใจอยู่ไม่ห่าง
“อดทนไว้ลูก ถ้าเราหลุดพ้นไปก่อนได้ ก็จะไปถึงเมืองใหญ่ด้านหน้าได้แล้วล่ะ”
คนฟังพยักหน้า พยายามสูดลมหายใจและจับกระชับมือแม่ของตน เหงื่อแตกพลั่กไหลลงมาตามคาง ขณะที่ท้องของเธอปวดมากจนบรรยายไม่ถูก น้ำคร่ำที่เปรอะเลอะกระโปรงชี้ให้เห็นว่าเธอใกล้จะคลอดเต็มที
“แม่คะ หนูไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวจริงๆ”
“ค่อยๆ สูดลมหายใจเข้า ออก ช้าๆ นะ”
หญิงชราตัดสินใจว่าคงต้องช่วยทำคลอดฉุกเฉินให้ลูกสาว แต่เธอไม่มีความรู้เรื่องนี้โดยตรงทำให้สั่นกลัว และต้องเค้นสมองนึกวิธีการที่เธอเคยผ่านมือหมอมา
ในที่สุดฝนก็หยุดตก นั่นควรจะเป็นลางดีสำหรับการเดินทางที่จะได้สะดวกราบรื่นยิ่งขึ้น แต่ไม่เป็นเช่นนั้น...
ทางด้านฝ่ายสามีเริ่มหน้าซีด เมื่อเห็นว่าเส้นทางเบื้องหน้าเริ่มล้อมรอบไปด้วยสีดำ ทั้งต้นไม้ใบหญ้า ผืนดินรอบด้านเปลี่ยนเป็นสีดำสนิททั้งหมด เขากลืนน้ำลายฝืดคอพยายามเงี่ยหูฟังเสียงอื่นที่อาจจะมีนอกเหนือจากเสียงฝีเท้าม้า กับเสียงร้องของภรรยา
“แย่ล่ะ มันคลุมเส้นทางด้านนี้แล้ว”
เขาพยายามตั้งสมาธิให้มากกว่าปกติ หากแต่ฝูงสัตว์สีดำที่วิ่งเร่งฝีเท้าตามขึ้นมาเทียบเคียงม้าก็ทำลายความมุ่งมั่นนั่นทิ้ง
“!!!”
หมาป่ากระโจนพุ่งเข้ากัดคอม้าอย่างแม่นยำ ตามด้วยจำนวนอีกนับไม่ถ้วนเข้าจู่โจมคนคุมสาย ม้าตัวใหญ่พยายามต่อต้านร้องเสียงดัง ยกขาหน้าวิ่งสะเปะสะปะสะบัดตัวไปมา แต่จำนวนสิ่งมีชีวิตหิวกระหายฟันแหลมคมก็ไม่ปล่อยให้เหยื่อรอดไป เป็นสาเหตุให้รถม้าพลิกล้มกระแทกไถลไปกับพื้นดิน
เสียงหวีดร้องด้วยความเจ็บปวดดังระงมสะท้อนไปทั่ว ท่ามกลางฝูงปิศาจที่วิ่งออกจากเงามืดของป่ามาหาเหยื่อแสนโอชะที่หลุดเข้ามาในป่าทมิฬ...
=============
***นิยายเรื่องนี้ มีเนื้อหาและการกระทำบางส่วนที่รุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน***
เริ่มลง 2 กันยายน 2562
จบ 4 กุมภาพันธ์ 2563 (ที่นี่จะทยอยอัพนะคะ สองวันอัพครั้งหนึ่งค่ะ ตั้งเวลาไว้ ขอบคุณค่า)
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ