!!! เรื่องนี้มีจำหน่ายบน MEB นะคะ !!!

คุณชายมู่เป็นประดุจพี่ชายแม้เขาจะเป็นเจ้านาย แต่แล้วเขาก็พาข้าก้าวข้ามความสัมพันธ์นั้นมายาวไกล แม้ตอนแรกข้าไม่ได้เต็มใจ แต่เพราะเป็นเขาข้าถึงรู้ว่า...ไม่มีทางที่ข้าจะหลุดพ้นจากเขาไปได้จริง!

“หากวันใดที่ท่านไม่พอใจข้า ข้าเองก็คงเป็นเช่นนาง...” ข้ากล่าวกับดอกไม้ในกระถางเบื้องหน้า

“เจ้าแน่ใจหรือว่ามันจะมีวันนั้น” เสียงทุ้มที่ดังขึ้นเบื้องหลังสะกิดใจข้าร่วงลง

เป็นคุณชายมู่กลับมาแล้ว ฝีเท้าเขาช่างเบาจนไร้เสียง ร้ายกาจยิ่งนัก

“ท่านแอบฟังข้าเจรจากับดอกไม้ได้อย่างไร?” ข้าท้วงเขา

“หากดอกไม้นี้กล้ายั่วยวนเจ้า จนทำให้เจ้ามีความลับต่อข้า ข้าจะเผามันเสีย!”

“คุณชาย!” ข้ายืนขวางหน้ากระถางไว้

“เจ้าปกป้องมันรึ?” คุณชายขมวดคิ้วยุ่งถามข้า

“แน่นอน เพราะข้าดูแลมันมาอย่างยากลำบาก ที่ผ่านมาข้าก็มีเพียงมันเป็นเพื่อนคลายเหงา” ข้ากล่าวตามตรง

“ข้าทำให้เจ้าทรมานถึงเพียงนั้นเชียวหรือ?” คุณชายถามเสียงอ่อนขณะดึงข้าเข้าสู่อ้อมแขนของเขา กอดนี้ที่เหินห่างมานาน ยามข้านึกถึงมันเมื่อห่างไกลกัน ความเจ็บปวดเกาะกินในใจจนรู้สึกเจ็บแปล๊บๆ เป็นประจำเลย

“ตั้งแต่ได้พบท่าน ความทรมานเดียวของข้าคือการต้องห่างท่าน...” ข้ากอดเขาเอาไว้แน่น

“ข้าไม่เชื่อหรอก”

“คุณชาย...” ข้ากอดเขาแน่นขนาดนี้แล้ว ยังไม่เชื่อข้าอีกหรือ

“เจ้าต้องพิสูจน์ ข้าจึงจะเชื่อ...” เสียงแหบพร่ากระซิบลงข้างหูบ่งบอกความปรารถนา ยามเขามองข้ามีเพียงเรื่องนี้วนอยู่ในหัวหรืออย่างไรกัน!

“ข้าไม่พิสูจน์หรอก ท่านไม่เชื่อก็ตามใจ” ข้าว่าแล้วผละกายออกห่างเขา

“ข้ารีบจัดการงานกลับมาหาเจ้า เจ้ากลับเป็นเสียแบบนี้ เช่นนั้นข้าคงไม่ต้องหวังอะไรแล้ว” คุณชายตัดพ้อก่อนจะเดินหนีข้าเข้าไปในเรือนทันใด

“อ๊ะ!” ข้าคิดว่าตนเองควรทำอะไรสักอย่าง แต่มันก็ไม่มีหนทางใดเลยที่ข้าคิดออกในตอนนี้

“นี่เขาน้อยใจข้าอย่างนั้นหรือ?” ข้าสับสนยิ่งนักกับอารมณ์อันแปรปรวนง่ายของเขา

TALK WITH WRITER

สวัสดีนักอ่านทุกท่านนะคะ สำหรับเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องราวความรักของสาวใช้ผู้หนึ่งกับคุณชายเจ้าอารมณ์ผู้เป็นแม่ทัพคนสำคัญของแคว้น

คงจะดีหากนางไม่ได้เป็นเพียงเด็กกำพร้าที่ตกมาเป็นสาวใช้ นางจะได้คู่ควรกับเขา!!

เรื่องราวความรักของทั้งสองคนจะเป็นอย่างไรต่อไป มาร่วมลุ้นกันค่ะ

เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นธีมจีนโบราณเรื่องแรกที่ผู้เขียนแต่งขึ้นโดยมีฉากเอ็นซีเยอะที่สุด ปกติแล้วนักเขียนไม่ถนัดจะเขียนฉากแบบนี้นัก แต่วันหนึ่งกลับมีความต้องการที่จะสร้างฉากแนวนี้ออกมาอย่างที่ตนเองชอบ อย่างไรก็ตามนักเขียนฝากท่านแม่ทัพและน้องหรงเอ๋อร์ไว้ด้วยนะคะ

ขอบคุณทุกการสนับสนุนผู้เขียนนะคะ

ติดตามข่าวสารของนักเขียนได้ที่

เพจเฟซบุ๊ค ล้านวลีร่าย นะคะ