“บุ้งให้ไรแมวกินอ่ะ มึงให้ทูน่ากับแมวหรอ” ผมเปิดปากถามออกไปด้วยความสงสัย เป็นซองเล็กๆพอบีบออกมาก็มีเนื้อสีครีมๆเหลวๆออกมาด้วยส่วนน้องแมวก็เลียใหญ่เลย

“ขนมแมว” มันตอบออกมาเสียงเรียบ ในมือยังคงบีบขนมออกมาให้แมวเลียเรื่อยๆ

“หรอๆ กูให้มั่งได้ป่ะ ” ผมพูดพร้อมกับนั่งยองๆลงด้านข้างของบุ้ง มองแมวกินขนมอย่างสนอกสนใจ

“ได้นะ แต่ของกูหมดพอดี มึงไปหาซื้อตามเซเว่นมาให้เองละกัน” มันตอบพร้อมกับยืนขึ้น อ้าวเห้ยผมเพิ่งนั่งลงเองนะ

“มึงบอกว่าได้แต่ขนมมึงหมดก็แปลว่าไม่ได้สิวะะ” ผมเงยหน้าขึ้นไปเถียงมันที่ยืนเต็มความสูงเป็นที่เรียบร้อย

“บ่นไรของมึงคิง หรือจะให้กูป้อนขนมมึงบ้าง”