แอลดึงผมให้ล้มลงไปบนตัวของเธอและกอดก่ายผมไว้แน่นราวกับผมเป็นหมอนข้าง เธอพึมพำอะไรไม่รู้ ริมฝีปากอุ่นๆ แตะที่ซอกคอและข้างแก้มของผมสะเปะสะปะ ผมต้องอดทนไปถึงไหนครับ นี่เธอกำลังลวนลามผมอยู่นะ ถ้าผมทนไม่ได้ขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ พรุ่งนี้ถ้าเธอตื่นขึ้นมาแล้วด่าผม หาว่าผมปล้ำเธอ จะมีใครช่วยเป็นพยานให้ผมมั้ยว่าผมไม่ได้ทำ!!!

“คุณปล่อยเถอะ...ผมจะทนไม่ไหวแล้ว” ผมกระซิบเสียงเครียด เครียดจริงๆ ครับ น้องชายของผมมันแข็งเครียดจนจะทะลุกางเกงออกมาอยู่แล้ว

“นอนๆ กันนะคะ” เธอตบสะโพกของผมเบาๆ และยิ้มกริ่ม

สุดท้ายผมก็ทนไม่ไหว สลัดกางเกงยีนส์และบ็อกเซอร์เปียกๆ ออกไปจนพ้นตัว แล้วเราสองคนก็...

"อย่าตัดสินว่าฉันเป็นคนยังไง ถ้าคุณยังไม่ได้รู้จักฉันดีพอ"

อลินดา

.

.

.

อัพเป็นตัวอย่าง 50-60 % ค่ะ :))

E-BOOK จบเล่ม พร้อมตอนพิเศษแบบจุกๆ วางขายที่ meb นะคะ