ข้าวตังสาววัย25ปีตัดสินใจเดินทางกลับสู่ประเทศไทยพร้อมกับหลานแฝดของเธอหลังจากที่พวกเขาบอกกับเธอทุกปีในวันพ่อว่าพวกเขาอยากเจอพ่อ

ได้สิ!!ทำไมจะไม่ได้ล่ะก็ในเมื่อเขาเป็นบิดาผู้ให้กำเนิดหลานของเธอ เขาควรมีสิทธิ์ในการดูแลพวกเขาและตอนนี้เขาก็ได้ละเลยหน้าที่นั้นมา4ปีเต็มแล้ว

พี่สาวของเธอ "ข้าวสวย" เขาทำร้ายหล่อนมากเกินไป เขาทำให้หล่อนตัดสินใจจบชีวิตตัวเองในคืนที่คลอดเด็กออกมา

"พี่ฝากเธอช่วยดูแลพวกเขาแทนพี่ด้วยนะ พี่ขอโทษที่ไม่สามารถอยู่ดูแลพวกเขาได้"

"ไม่นะ!! คุณหมอได้โปรดช่วยพี่สาวฉันด้วย นะคะคุณหมอ!!!"

"หยุดเถอะข้าวตัง พี่เสียเลือดมากเกินไป พี่คงไม่รอด รับปากพี่ได้ไหม...เป็นแม่ให้พวกเขา..ได้ไหม??"

"ฮือ ฮือ ฮือ ไม่ค่ะ!! พวกเขาเป็นลูกของพี่นะ พี่ต้องรอดกลับมาดูแลพวกเขา เชื่อน้องเถอะว่าพี่ต้องรอด!!!คุณหมอช่วยด้วยนะคะ"

"เธออยากให้พี่จากไปทั้งๆที่ยังไม่หมดห่วงหรือข้าวตัง??"

"ฮือ ฮือ ฮือ ไม่เอา มันต้องไม่ใช่แบบนี้!!"

"รับปากพี่ได้ไหมว่าจะเป็นแม่ให้พวกเขา...ได้ไหม?"

"ฮือ ฮือ ฮือ" ข้าวตังพยักหน้ารับคำขอสุดท้ายของพี่สาว

"ขอบคุณนะ" พี่สาวของเธอจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ

"ไม่ต้องห่วงนะพี่ ข้าวจะดูแลพวกเขาเอง"