"นี่นาย!! หยุดลากฉันสักทีเถอะ ฉันเจ็บนะ!!"

เขามองหน้าฉันก่อน ก่อนจะกระชากฉันแรงกว่าเดิม10เท่า

"สำออย!!"

สำออยบ้านนายสิ เจ็บจะตายแล้วเนี้ยยังหาว่าฉันสำออยอีก

เขายังคงลากฉันเข้าห้องเหมือนเดิม

'ปัง!!!!'

"ร่าน!! อยากมากหรือไงห้ะ"

มาถึงในห้องเขาก็ด่าฉันทันที ฉันละเบื่อกับคำว่าร่านเต็มทีละ ถ้าวันไหนฉันไม่ได้ยินคำว่าร่านเนี้ยฉันคงนอนไม่หลับแน่ๆ ก็เล่นด่าเช้าเย็นแบบนี้นะสิ

"........"

ฉันไม่อยากจะเถียงกับอะไรกับเขาฉันเลยเลือกที่จะเงียบถึงพูดไปฉันก็ผิดอยู่ดี

"เงียบทำไมว่ะ!!!"

พอเงียบก็ด่า พอพูดก็ว่าเถียง

"ก็ไม่มีอะไรจะพูด"

ฉันพูดอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะกอดอกไปมองออกไปด้านนอกหน้าต่าง

"หึ!! กับฉันไม่มีอะไรจะพูด แล้วทีกับไอ่ไวน์เธอยังพูดกับมันยิ่งกว่าอยากจะได้มันมาเป็นผัวสะอย่างงั้น!! สมเพสว่ะ"

ฉันตกลงฉันจะพูดกับใครไม่ได้เลยหรือไงกัน พูดกับคนไหนก็จะเอาคนนั้นมาเป็นผัวว่างั้น

"ก็ไม่แน่นะ ถ้าเขาอยากได้ฉัน"

"นี่เธอ! ผัวอยู่ตรงนี้ทั้งคนยังจะกล้าพูด!!!"

เขากระชากตัวฉันแรงๆให้ล้มลงบนที่นอน ก่อนที่เขาจะขึ้นคล่อมฉัน

"ผัวเหรอ ฉันไม่มีผัวและถ้าฉันมีเขาคนนั้นคงไม่ใช่นายแน่นอน"

"งั้นเหรอ!! ฉันจะบอกให้เธอรู้ไว้ว่าผู้หญิงร่านๆแบบเธอเนี้ยเหมาะกับฉันที่สุดล่ะ หึ!!!!"

เขาพูดอย่างแสยะยิ้ม

"นี่!!นา.....อื้อออ"

#ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ

ขอบคุณคะ❤