เมื่อ ‘วิว’ หรือ นางสาวทิวทัศน์ งดงาม นักศึกษาปีสี่ คณะสถาปัตยกรรม ม.จุฬาฯ ได้รับโอกาสพิเศษจากการขอพรจากดวงดาว เพื่อให้กลับไปแก้ไขอดีตที่ตนเคยทำผิดพลาด และเปลี่ยนแปลงตนเองให้ดีขึ้นเพื่อรักษาสิ่งที่ตนรัก แต่หากดวงดาวที่ได้ฟังคำอธิฐานนั้นคงใจดี(?)กับเธอเกินไปหน่อย เธอจึงได้กลับมาตอนที่เธอนั้นอายุแค่ 12 ปี ใช่แล้ว...มันเป็นช่วงที่เธอกำลังจะขึ้นม.1พอดี แถมยังมีสิ่งที่เรียกตัวเองว่า‘ระบบ’แถมมาด้วยอีกนี่สิ ไหนจะภารกิจ ค่าสถานะ ค่าความสัมพันธ์ ทุกๆอย่างที่ระบุได้มันถูกฉายขึ้นในสมองของเธอทั้งหมด และคำตอบของดวงดาวที่บอกเธอเมื่อเธอถามถึงสาเหตุที่เธอได้มาอยู่ม.ต้นอีกครั้ง แทนที่จะเป็นม.ปลายก็คือ ‘ถ้าพวกฉันส่งเธอไปในช่วงนั้น เธอจะไม่ได้พบเนื้อคู่ของเธอนะ！！’ ฟังดูบ้าเนอะ อยากให้ฉันเจอเนื้อคู่คนนั้นขนาดนั้นเลยหรอคุณดวงดาว?

แต่ก็ช่างเถอะ ก็ไม่ใช่อะไรที่แย่ ไหนๆก็ไหนๆในเมื่อฉันกลับมาไกลขนาดนี้ก็จะขอใช้ชีวิตให้มันคุ้มแบบสุดๆกันไปเลย