ชาติแรก...เป็นเพียงข้ารับใช้ที่ทำหน้าที่ด้วยใจภักมิเคยเปลี่ยนผัน แต่สิ่งตอบแทนคือความอัปยศที่ท่านยัดเยียดให้ด้วยคำโป้ปดว่ารัก

ชาติต่อมา...ท่านก็ยังตามลงมา ทำลายความรักข้า ทำลายครอบครัวข้า กักขังข้าซ้ำๆ ไว้ในวังวนคำหวานที่น่าสะอิดสะเอียนเหล่านั้น

ชาตินี้...ท่านก็ยังตามมาทำลายชีวิตของข้าอีก!

"อย่าหนีผมอีกนะ ผมรักนาย รัก...รักจนจะบ้าอยู่แล้ว!"

"หุบปาก!! อย่ามาแตะตัวกู! กูเกลียดมึง กูเกลียดมึง! ไอ้ราม!!!"

ชี้แจงเล็กน้อย

-ไม่เน้นวรรณคดีเพราะอ่อนแอเหลือเกิน

-ไม่มีเจตนาจะทำให้วรรณคดีไทยเสื่อมเสียแต่อย่างใด เพียงได้รับแรงบันดาลใจจากวรรณคดีรามเกียรติ์เท่านั้น

-อ่านเอาสนุก อย่าซีเรียสเยอะนะ

-เป็นเรื่องระหว่างชายและชาย และไม่ใช่มิตรภาพแต่อย่างไร

-เวลาอัพไม่แน่นอน มันจะเลื่อนตามจำนวนคนอ่าน

-รัก