ฉันตื่นมาในสภาพเปลือยเปล่าของช่วงเช้า แล้วจึงหันไปมองพี่จอมที่หลับสนิทอยู่เคียงข้าง เขาไม่ยอมปล่อยตัวฉันจนตอนนี้ แขนที่พาดผ่าน กกกอดลำตัวที่อ่อนปวกเปียกตลอดคืน และพอคิดว่าเราทำอะไรกัน นั่นทำให้ฉันต้องกัดปากเก็บกลั้นอารมณ์บางอย่างที่ทำให้รู้สึกวาบหวาม

“ตื่นแล้วเหรอ” เพราะรับรู้ได้ถึงการขยับ จึงถามออกไปทั้งที่ยังไม่ลืมตา ไอแอมตัวเบาแต่เตียงหนานุ่มก็ยังยวบยาบอยู่ดี

“...” ไม่มีเสียงตอบกลับมา

กลบเกลื่อนเหรอ งั้นเจอนี่ ฉันเริ่มใช้เล็บขูดฝ่ามือเนียนนุ่มเบาๆ ก่อนลูบผิวกายไปจนถึงท้องน้อย วนมันอยู่อย่างนั้น จนรับรู้ถึงความเกร็งที่เพิ่มมากขึ้น

"กลั้นเข้าไป อดทนเข้าไว้สาวน้อย อย่างนั้นแหละ หึๆ "

ดวงตาเรียวรีลืมขึ้นแล้วก็พบว่าอีกฝ่ายหลับตาปี๋กลั้นหายใจด้วยมั๊ง เลยไม่ถามต่อแล้วหลุบตัวหายลงไปในผ้าห่มอีกครั้ง ขันติสูงเหลือเกินนะยัยตัวเล็ก

“อื๊อ อะ” รับรู้ถึงความอุ่นชื้นของริมฝีปากที่กำลังขบ ดูด และดึง นุ่มนวล ทว่าให้ความรู้สึกสยิวเกินห้ามใจ เขายังร้ายกาจต่อทุกส่วนของร่างกาย และเจาะจงตรงยอดอก จนคนแกล้งหลับทนไม่ไหว

“อื๊อ พี่จอม ไอแอมตื่นแล้ว ตื่นแล้ว ตื่นแล้ว อื๊อ...” ก่อนที่จะมากไปกว่านั้น ต้องหาอะไรสักอย่างหยุดพี่จอมให้ได้

รู้สึกโล่งใจขึ้นมาเมื่อเขายั้งการกระทำทุกอย่างแล้วโผล่ขึ้นมาจากผ้าห่ม พี่จอมยังมีกล้ามหน้าท้องที่สวยจัด เหมือนคนออกกำลังกายสม่ำเสมอ น่าอิจฉาซะไม่มี

“ตื่นก็ดีพี่จะได้ไม่ต้องลักหลับ” ถึงจะสารภาพก็เถอะ แต่เริ่มไปแล้ว ถ้าไม่ทำต่อฉันคงไม่อาจทุเลาอารมณ์ร้อนรุ่มนี่ได้ เนื้อกายไอแอมมันชวนชิมยิ่งกว่าขนมหวานเสียอีก แตะที่ไหนระเรื่อสีที่นั่น โดยเฉพาะตรงนั้นยิ่งชวนลิ้มรสกว่าทุกที่จับนิดๆ หน่อยๆ ก็เยิ้มจนอยากกินเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“อะ อื๊อ แอมมีเรียนช่วงเช้า” รีบบอกก่อนที่จะสายเกินไป

“พี่เช็กแล้วนี่...ว่าไม่มี” เขาก้มลงไปต่อสิ่งที่ทำค้างไว้เฉย

เอ๊า...แล้วเขาไปเช็กตอนไหน