..ลิขิตรักพลัดถิ่น..

สวัสดีเหล่านักอ่านทุกท่านค่ะ

เนื่องจากนิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย Yaoi หรือ ชายxชาย และเป็นแนวฮาเร็มนะคะ

นิยายแนว Yaoi ไรท์แต่งครั้งแรกนะคะ ย้ำ!! ครั้งแรกค่ะ และไม่อิงประวัติศาสตร์นะคะเพราะไรท์มโนเองล้วนๆ แฮะๆ ๆ

และเนื่องว่าเป็นครั้งแรกภาษาและเนื้อหาอาจจะไม่สมจริงไปบ้างก็ต้องกราบขออภัยไว้ ณ จุดๆ นี้ด้วยนะค้าา

ส่วนใครที่รับไม่ได้หรือไม่ชอบแนวนี้ก็กด x ออกได้เลยค้าาา

เมื่อผมที่กำลังนั่งเครื่องบินเพื่อไปหาคุณยายที่จีน อยู่ๆ ก็ได้ยินเสียงเคาะหน้าต่างทางด้านข้างที่นั่ง พอตัดสินใจหันไปตามเสียงเคาะก็ต้องเบิกตาขึ้นจนลูกตาแทบถลนออกจากเบ้าเพราะสิ่งที่เห็นมันเกินจินตนาการมาก! พอสิ่งนั้นหายไปเครื่องบินก็ตกหลุมอากาศขนาดใหญ่กัปตันเครื่องบินไม่สามารถควบคุมได้เพราะเครื่องยนต์หยุดทำงานกระทันหัน ผมที่ใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ ไม่อยู่กับที่รีบหาชูชีพเพื่อที่จะโดดลงเครื่อง แต่ก็ไม่เหลือซักอันเดียว!! ผมก็ได้แต่ปลง แล้วสั่งเสียก่อนตาย เครื่องบินก็ร่วงตกลงมาที่สนามหญ้ากว้างใหญ่ในประเทศจีนทันทีแบบที่ไม่ทันได้ตั้งตัว แต่พอคิดว่าตัวเองคงตายไปแล้วแต่มันกลับไม่ใช่ เพราะชะตาลิตด้ายแดงนำพาให้ผม...มาอยู่ในร่างเด็กที่ใหนก็ไม่รู้!! แล้วมาอยู่ในยุคจีนโบราณด้วย เหมือนนิยายที่พระเอกนางเอกทะลุมิติมาแล้วท่องยุทธภพ สร้างฮาเร็มเป็นของตัวเอง แล้วถ้าผมไม่ตรวจร่างกายที่ผมเข้ามาสิงสถิตอยู่ ผมก็คงเข้าใจผิดว่าร่างเด็กคนนี้เป็นผู้หญิงไปแล้ว แม่เจ้า!! นี่มันเด็กหน้าสวยหวานเพศชาย!!

อวี้เยว่เลี่ยง, มูน (Moon)

เป็นคนจากศตวรรษที่ 21 ที่ชะตาขาดเพราะเครื่องบินตกแล้วมาอยู่ในร่างของ อวี้เยว่เลี่ยง เด็กน้อยอายุ 10 ขวบปี เป็นตัวเอกของเรื่อง (นายเอกของเรื่อง) นิสัย ขยัน (เอื่อยเฉื่อยบ้างบางที) ร่าเริง ยิ้มง่าย และค่อนข้างซื้อบื้อในเรื่องความรัก รักสงบชอบอากาศดีๆ แล้วนอนได้ทั้งวัน(-_-) ฉลาดและไม่ยอมใครง่ายๆ เยว่เลี่ยงมีหน้าตาที่ถอดแบบมาจากมารดาจึงมีหน้าตางดงามคล้ายผู้หญิงหลายส่วน จึงโดนเข้าใจผิดว่าเป็นอยู่หญิงอยู่บ่อยครั้ง

ไท่หยางเฟิง, องค์รัชทายาท

องค์รัชทายาท (และฮ่องเต้ในอนาคต) แห่งแคว้นหยาง เป็นเพื่อนสมัยเด็กของมูน (ในร่างเยว่เลี่ยง) เป็นคนเย็นชา สุขุม เยือกเย็น ไม่ค่อยสูงสิงกับใคร แต่จะอ่อนโยนเฉพาะกับตอนที่อยู่กับเยว่เลี่ยงเท่านั้น ฉลาด และเก่งกาจทั้งบุ๋นและบู๊

อวี้ต้าไห่, พี่ใหญ่

บุตรชายคนโตของอัครเสนาบดีฝ่ายขวา เป็นแม่ทัพใหญ่ของแคว้นหยาง เป็นพี่ชายของเยว่เลี่ยง และมีแม่คนเดียวกันคือฮูหยินเอก เป็นคน สุขุม นุ่มลึก มีรอยยิ้มพระอาทิตย์สว่างสไวบนใบหน้าแทบจะทุกเวลา แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าภายใต้รอยยิ้มนั้นมีอะไรซ่อนอยู่...

มู่หรงหยาง, รองแม่ทัพ

เพื่อนสนิทของต้าไห่ และเป็นรองแม่ทัพ มีนิสัย กวนๆ ขี้เล่น เจ้าชู้เพลบอย แต่ระยะหลังมานี้หลังจากที่ได้เจอกับเยว่เลี่ยงก็ล้มเลิกนิสัยเพลบอย แล้วหันมาไล่ต้อนเยว่เลี่ยงแทน

เว่ยเจี้ยน

นกรบเงาที่ขึ้นตรงต่อเยว่เลี่ยง ตามเดิมเป็นเด็กกำพร้าที่ฮูหยินรองซื้อมาให้เป็นนักรบเงาของเยว่เลี่ยงตามคำสังของอวี้เหวินฟาง พร้อมกับซ่งเจี๋ยที่เป็นน้องชายของเว่ยเจี้ยน เป็นคนที่ อบอุ่น อ่อนโยน ดูเป็นผู้ใหญ่ และเก่งกาจในเรื่องการต่อสู้มาก คอยดูแลเยว่เลี่ยงไม่ห่าง

เว่ยซ่งเจี๋ย

น้องชายของเว่ยเจี้ยน เป็นเด็กกำพร้าเหมือนกันและได้มาเป็นนักรบเงาของเยว่เลี่ยงพร้อมกับพี่ชาย เป็นพวกที่ปากไม่ตรงกับใจ ภายนอกอาจจะดูรำคาญ ปากร้าย และชอบแกล้งเยว่เลี่ยงตลอด แต่เจ้าตัวก็หวงและเป็นห่วงเยว่เลี่ยงมากเหมือนกัน

โม่ลู่หาน, ประมุขภรรคมาร

ประมุขพรรคมารแห่งเขาอี้หมัว ได้มาเจอกับเยว่เลี่ยงโดยบังเอิญตอนไปล่าสัตว์อสูรที่อยู่ด้านล่างหุบเขา เป็นคนที่เจ้าเล่ห์ เย็นชา โหดเหี้ยม แต่ก็ตามใจและรักเยว่เลี่ยงมาก

หลัวหยวนเฟย, ฮ่องเต้

ฮ่องเต้แห่งแคว้นหลัว ได้เจอกับเยว่เลี่ยงตอนที่โดนลอบสังหารแล้วหนีมาที่แคว้นหยางแล้วได้เยว่เลี่ยงช่วยไว้ จึงตกหลุมรักเยว่เลี่ยงตั้งแต่แรกเห็น ตอนแรกคิดว่าเยว่เลี่ยงเป็นผู้หญิงเพราะใบหน้าที่งดงามล่มเมือง และก็ไม่ถูกกันกับหยางเฟิงตั้งแต่เจอหน้าครั้งแรก แต่หลังๆ มานี้ก็เข้ากันได้ดีเหลือเกิน มีนิสัย สบายๆ ไม่ถือตัว ชอบเอาอกเอาใจ แต่ก็เด็ดขาดในด้านการเมืองและฉลาด ยังไม่มีฮองเฮาคู่กายเป็นตัวเป็นตนเพราะยังไม่มีใครถูกใจและไว้ใจ

อวี้เหวินฟาง

บิดาของเยว่เลี่ยงกับต้าไห่ที่เกิดจากฮูหยินเอก และ ลูกสาวอีกสองคนที่เกิดจากฮูหยินรอง และมียศอัครเสนาบดีฝ่ายขวาของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัญ (ยังไม่ใช่หยางเฟิงนะจะ) เป็นคนสุขุม เย็นชา ไม่ค่อยเหลียวแลเยว่เลี่ยง (ในอดีต) เท่าไหร่เพราะเอาแต่เกเรและทำตัวไม่เอาใหนไม่เหมือนพี่น้องคนอื่นๆ แต่พอมูนเข้ามาอยู่ในร่างเยว่เลี่ยงแล้ว ทุกอย่างก็เป็นไป...

อวี้เที่ยนเอ๋อ

เป็นฮูหยินเอก และเป็นมารดาของเยว่เลี่ยงกับต้าไห่ ป่วยออดๆ แอดๆ ตั้งแต่คลอดเยว่เลี่ยง เก็บตัวอยู่แต่ในเรือนท้ายจวนเพราะไม่อยากให้ใครรบกวนยกเว้นลูกๆ อวี้เที่ยนเอ๋อจึงกลายเป็นฮูหยินผู้ถูกลืม และนั่นทำให้ฮูหยินรองมักจะมารังแกและดูถูกนางเสมอ มีนิสัย อ่อนโยน ใจดี มีเมตตา แต่ก็ไม่ได้อ่อนต่อโลก

อวี้เซี่ยนหมู่

เป็นฮูหยินรอง และเป็นมารดาของอวี้เหม่ยหลี้กับอวี้เหม่ยหรู เมื่อเห็นว่าฮูหยินเอกนั้นถูกลืมและไม่เป็นที่โปรดปราณดังเดิมจริงกลั่นแกล้งสารพัด เป็นคนที่ขี้อิจฉา และคิดว่าตนนั้นถูกต้องเสมอ และชอบที่จะทำให้ฮูหยินเอกและเยว่เลี่ยงตกต่ำเพราะทั้งสองงดงามกว่าตน

อวี้เหม่ยหลี้

เป็นพี่รอง และเป็นบุตรตรีคนที่สองของอัครเสนาบดีฝ่ายขวาและฮูหยินรอง แอบชอบองค์รัชทายาทตอนที่มาเยี่ยมจวนพร้อมฮ่องเต้และฮองเฮาตั้งแต่แรกเห็น แต่องค์รัชทายาทก็ไม่สนใจเวลาคุยด้วยกันก็แทบจะนับคำได้ เหม่ยหลี้นั้นนับว่าเป็นหญิงงามล่มเมืองอีกคนหนึ่งแต่ถ้าเทียบกับเยว่เลี่ยงแล้วก็จืดชืดลงในทันใด ภายนอกดูเป็นคนสงบเสงี่ยม เรียบร้อย อ่อนหวาน แต่ว่าภายในนั้น...

อวี้เหม่ยหรู

เป็นพี่คนกลาง และเป็นบุตรตรีคนที่สามของอัครเสนาบดีและฮูหยินรองเป็นน้องสาวเหม่ยหลี้ เป็นคน ปากร้าย เอาแต่ใจ รักสวยรักงาม และเกลียดเยว่เลี่ยงเข้าใส้ เจอหน้ากันทีไรเป็นต้องทะเลาะกันทุกครั้ง และบางครั้งก็ถึงขั้นตบตี แม้จะเป็นอย่างนั้นแต่ก็ไม่มีใครกล้าห้าม

ตัวละครคาแรคเตอร์ก็จะมีประมาณนี้เนอะ ส่วนภาพไรท์หามาจาก Pinterest.com นะค้าา 

ยังไงก่อนจากไปบทต่อไปไรท์ขอกำลังใจหน่อยน้าาา มาอ่านมาคอมเม้นหน่อยนะคะให้ไรท์ได้ชื่นใจบ้างเนอะ

อ้อส่วนเรื่องคำพูดภาษาอาจจะมีคำสมัยใหม่ด้วยนะคะเพราะนายเอกมาจากอนาคตเนอะ