“ข้าเป็นถึงรัชทายาทซี่เซี่ย เจ้าทำเช่นนี้ต่อให้เป็นจักรพรรดิต้าถังก็หาสมควรไม่”

“พอสู้ไม่ได้เข้าหน่อย ก็เอาฐานะมาข่มขู่ คิดว่าต้าถังจะเกรงกลัวแคว้นเล็ก ๆ อย่างซีเซี่ยอย่างนั้นหรือ ว่าแต่... หรือว่าเราจะเข้าใจอะไรผิดไป เจ้าพาตัวเองมาถึงนี่ ยอมสลับตัวกับองค์หญิงแคว้นต้าเหลียว ไม่ใช่เพื่อพาตัวเองมาเป็นเจ้าสาวให้เราหรืออย่างไร หากไม่พอใจตำแหน่งสนมที่เราแต่งตั้งให้องค์หญิงต้าเหลียว เช่นนี้เป็นไร พรุ่งนี้เราจะประกาศไปทั่วแผ่นดินต้าถัง ว่าเราจักรพรรดิซวนจงเต็มใจรับรัชทายาทซี่เซี่ยเป็นพระชายา เช่นนี้ค่อยเหมาะสมกับฐานะรัชทายาท เป็นอย่างไร... พอใจหรือไม่”

“มารดาเจ้าเถอะ พอใจอันใด ยังไม่รีบปล่อยข้า”

บุรุษหน้ากากทองส่ายหน้าอย่างเอือมระอา ก่อนจะยื่นมือมาสกัดจุดรัชทายาทซีเซี่ยจนไม่สามารถเอ่ยประโยคอันใดให้ระคายหูได้อีก

“รัชทายาทซีเซี่ยช่างเอาใจยากยิ่ง สนมรักก็ไม่ดี พระชายาก็ไม่พอใจ เช่นนี้จะให้เราทำอย่างไร เอาล่ะ... หากคืนนี้เจ้าทำให้เราพอใจได้ แน่นอนว่าต้องตบรางวัลให้เจ้าอย่างงาม....”