“ผมทำอะไร...ลงไป เลือดพวกนี้มาจากไหนกัน ทำไมเลือดถึงเลอะเทอะไปหมด เกิดอะไรขึ้น”เขารำพึงกับตนเองหลังจากฟื้นคืนสติแล้วพบมีดปลายแหลมอยู่ในมือข้างขวา เสื้อผ้าขาดหลุดรุ่ยเต็มไปด้วยคราบเลือดที่แห้งกรัง บาดแผลตามร่างกายบ่งบอกถึงร่องรอยการต่อสู้ ในใจของเขาเกิดความหวาดกลัวขึ้นจึงกวาดตามองรอบๆ ก่อนจะตกใจกับชิ้นส่วนมนุษย์หลายชิ้นข้างลำตัวเป็นแขนและขามนุษย์ที่ถูกตัดออกแล้วโยนทิ้งไว้ เขาสะดุดตากับพุ่งหญ้าด้านซ้ายเบื้องหน้าซึ่งตรงกับสายตาของเขา ดวงตาดวงหนึ่งที่จับจ้องเขาโดยไม่กระพริบ เป็นดวงตาที่แข็งทื้อ ไร้ชีวิต ไร้วิญญาณ เขาเพ่งมองผ่านความมืดจนดวงตาเริ่มปรับสภาพได้ ในห้วงความมืดยามค่ำคืนเหงื่อกาฬไหลย้อยลงมาเม็ดแล้วเม็ดเล่าก็ไม่อาจเปลี่ยนผลลัพท์ที่สายตามองเห็นได้ หัวมนุษย์หัวหนึ่งในลักษณะดวงตาเบิกกว้างใบหน้าถูกกรีดลอกออกจนเห็นไขมันจุกปนกระดูก เขาตัวสั่นเทากับภาพที่เห็นเบื้องหน้าพยายามตะเกียกตะกายออกจากที่นั้น