ฉันเป็นคนหนึ่งที่ไม่ค่อยจะเชื่อเรื่องรักแรกพบ พรหมณ์ลิขิต ด้ายแดง ตกหลุมรักด้วยการจ้องตากันแค่ 8 วิ อะไรแบบนั้น และคิดว่าเรื่องพวกนี้มันช่างไร้เหตุผลสิ้นดี ไม่มีที่มาที่ไป แถมยังจับต้องไม่ได้อีกต่างหาก เพราะแบบนี้แหละมั้ง ฉันถึงครองตัวเป็นโสด มาได้จนอายุขยับเข้าใกล้เลข 3 เข้าไปทุกที

ไม่รู้จะเรียกว่า ไม่มีใครเอา หรือไม่เอาใครดีล่ะ ใช่ว่าไม่เคยโดนสารภาพรักซักหน่อย ฉันแค่ไม่อิน ไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้ ยังไม่เคยเจอคนที่ทำให้รู้สึกเหมือนมีผีเสื้อบินวนอยู่ในท้อง จิตใจกระวนกระวายคิดถึงแต่เขาคนนั้น แบบที่นิยายรักหลายต่อหลายเรื่องได้บอกเล่ากล่าวขานกันมา สิ่งที่ทำให้ฉันหัวใจเต้นแรงหน้าแดงทุกทีได้มีไม่กี่อย่างหรอก นอกจากเครื่องดื่มมึนเมา มีแค่สิ่งที่เกี่ยวกับงานออกแบบเสื้อผ้า กับสัตว์ขนฟูน่ารักน่ากอดน่าฟัดเท่านั้นแหละที่ละลายหัวใจฉันได้