ไต้ฝุ่นฟังเสียงนักบินเป็นร้อยๆคนต่อวัน แต่ยอมรับเลยว่าคนนี้เป็นไม่กี่คนที่เขาจำเสียงได้

เสียงทุ้มต่ำ น่าฟังนี้ มักพูดขอบคุณเสมอ นักบินหลายคนก็พูดเช่นกัน แต่ของไลออนนี่ 753 ลำนี้ เขาสัมผัสได้ถึงความสุภาพ และ

...ความขมขื่น

แต่วันนึงเขาก็ได้เจอกับธัท ผู้เป็นเจ้าของเสียงในสภาพทุกข์ใจ

แม้เจ้าตัวจะบอกว่าไปเที่ยว แต่กลับดูไม่มีการวางแผนใดๆ เรียกว่าตายเอาดาบหน้าซะมากกว่า แล้วไต้ฝุ่นจะปล่อยไปได้ยังไง

"คุณพักบ้านผมไหม"

ไม่จำเป็นต้องรอให้ธัทพูดอะไรต่อ ทักษะพูดเร็วประจำอาชีพเจ้าหน้าที่ควบคุมจราจรทางอากาศได้ใช้ประโยชน์ทันที

"ที่พักฟรี อาหารฟรี พาเที่ยวฟรี ขอแค่ไปเก็บผักตอนเช้ากับผม"

"ฮะ? เก็บผัก ไม่ เดี๋ยว บ้านคุณเป็นโฮมเสตย์เหรอ" ธัทชักปวดหัวกับคนพูด

"เปล่า"

"แล้ว--"

"ผมแค่อยากพาคุณไปเที่ยว"

'ผมแค่อยากช่วยคุณ' ประโยคที่ไต้ฝุ่นอยากจะบอกกับธัทจริงๆ แต่เกรงว่าอีกฝ่ายจะปฏิเสธ

ไต้ฝุ่นจะช่วยธัทแก้ไขสิ่งที่อยู่ในใจมานานได้รึเปล่า

เขาจะช่วยธัทผ่านช่วงหนักหน่วงที่สุดไปได้ไหม

มีแต่ต้องเชื่อใจกัน