รอยแค้นตราบาปรัก

ความรักถูกตอบแทนด้วยการหักหลัง...

ผู้หญิงที่เขารักทรยศด้วยการคบชู้...

มันคงไม่มีอะไรที่น่าสมเพชไปมากกว่านี้อีกแล้ว...

ร่างบางนั่งลงตรงหน้าสามีเมื่อคนใช้เรียกเธอมาพบเขาที่ห้องรับแขก พลางมองชายหนุ่มที่ไม่ยอมพูดคุยกับเธอเลยตั้งแต่เข้ามานั่ง และอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าจะกลายเป็นอดีตสามี เธอพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะกั้นอารมณ์ไว้ไม่ให้เผยด้านอ่อนแอออกมา

มันน่าตลกไหมล่ะ...เธอถูกกล่าวหาว่ามีชู้ ทั้งที่ตัวเองไม่รู้สติ

...ไม่มีแม้แต่สิทธิ์ที่จะยื่นอุทธรณ์เพื่อตามหาความจริง

เขาตัดสินเธอเพียงแค่สิ่งที่เห็น เชื่อคำพูดของมารดาผู้ประเสริฐมากกว่าสะใภ้กาฝากที่แม่ผัวไม่ยอมรับ เพราะไม่มีหัวนอนปลายเท้า...

ตอนนี้เธอเข้าใจกระจ่างแจ้งแล้วว่า...ต่อให้รักกันมากแค่ไหน ก้าวผ่านอุปสรรคมาด้วยกันมากมาย ก็ไม่สามารถยืนยันได้ว่าจะรักกันยืนยาวตลอดไปได้ เหมือนเธอตอนนี้ยังไงล่ะ ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามี พิพากษาว่าเป็นหญิงมักมาก คบชู้สู่ชาย

“เชิญคุณเมฆาเซ็นชื่อตรงนี้เลยครับ” เจ้าพนักงานอำเภอพูดทำลายความเงียบ

ใบหย่าถูกยื่นไปยังตรงหน้าของเมฆา มือหนาหยิบปากกาขึ้นมาแล้วจรดเซ็นชื่อลงอย่างไม่ลังเลใจ จากนั้นก็เลื่อนไปหาหญิงสาวตรงหน้า

"เซ็นซะ" น้ำเสียงที่ใช้ดูห่างเหินรวมทั้งนัยน์ตาเต็มไปด้วยอาการเฉยเมยเมื่อมองเข้าไปลึก ๆ จะพบกับความเจ็บปวดที่ไม่สามารถเอ่ยออกมาได้

มือเรียวบางหยิบปากกาขึ้นมา นัยน์ตาคู่สวยสั่นระริก พลางกะพริบตาเพื่อขับไล่น้ำตาไม่ให้ไหลออกมา แม้จะพยายามไม่ให้คนตรงหน้าเห็นความอ่อนแอ แต่มันไม่สามารถกั้นเอาไว้ได้

หมดแล้วซึ่งความรักของเธอ ความรักที่บ่มเพาะมานานถึงสามปีกับอีก สามเดือนที่แต่งงานกัน เธอถูกคนใจร้ายลงทัณฑ์อย่างเจ็บปวดทรมาน พวกเขายัดเหยียดความอดสูมาให้ราวกับเป็นตราบาปในชีวิต เธอถูกตราหน้าว่าเป็นหญิงชั่วช้า

ไพลินทร์จัดการเซ็นเอกสารตรงหน้าทั้งน้ำตา ไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้วันที่เธอกับเขาตัดขาดความเป็นสามีภรรยาเพียงแค่ไม่เชื่อใจ

พเลิศทองกุล (เมฆ) อายุ 32 ปี

ตนไพศาล (หนูจ๋า) อายุ 28 ปี

พศาล (ลูกแพร) อายุ 6 ขวบ

สิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช 2557

ห้ามดัดแปลงบทความ คัดลอกและนำไปใช้บางส่วนและนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาติ

หากฝ่าฝืนมีบทลงโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2537

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤