รายละเอียด
INTO
“ไหนเงิน วันนี้มันเป็นวันที่แกจะต้องใช้หนี้ฉันให้ครบทั้งต้นทั้งดอกรวมแล้วก็ 10 ล้านถ้วน”
“อะไรกันผมยืมไปแค่ห้าล้านแล้วทำไมตอนนี้มันถึงได้กลายเป็นสิบล้านไปได้ล่ะ”
“รวมทบต้นทบดอกก็สิบล้านพอดี แกจะเบี้ยวหรือไง”
“เยอะขนาดนี้ผมไม่มีให้หรอก”
“อ้าว ทำไมพูดหมาๆแบบนี้ว่ะ จัดการเลยไหมครับเสี่ย”
“สั่งสอนมันหน่อยสิ ว่าอย่าคิดเบี้ยว อย่าคิดลองดีกับเสี่ยอ๋า”
พลั่ก ตุ๊บ ตับ อึก อัก อุบ อับ แอ็ก อ็อก เอื้อ อ้าย
ร่างของชายคนหนึ่งนอนจมกองเลือดใบหน้ามีแผลแตกเต็มไปหมด ตามตัวมีแต่รอยช้ำเขียวบางที่มีเลือดออก
“ไง หาเงินมาให้ฉัน เอ๊ะ หรือว่า เอาตัวลูกสาวแกมาให้ฉันซะ หนี้สิบล้านของแกจะหายไปในทันทีที่ลูกสาวแกมาอยู่ในอ้อมอกอ้อมใจฉัน”
“ไม่มีทาง ฉันจะไม่ส่งลูกสาวฉันไปลงนรกแน่ ไอ้สาระเลวเอ๊ย!!”
“หน็อย สั่งสอนมัน บังอาจนักนะที่มาด่าฉันแกไม่ได้ตายดีแน่”
พลั่ก ตุบ ตับ อึก อัก แอ็ก อ็อก อุก
“พอได้แล้วมั้ง รุมทำร้ายคนไม่มีทางสู้เขาเรียกว่าอะไรนะ” ชายหนุ่มปริศนาเอ่ยปากขึ้น “หมาหมู่หรือเปล่า”
“แกเป็นใคร มายุ่งอะไรด้วยไม่อยากเจ็บตัวก็ถอยไป”
“ฉันไม่ยุ่งไม่ได้หรอกนะ ก็แกดันมากระทืบคนขวางหน้าร้านฉันนิ” ชายหนุ่มปริศนาเดินตรงไปยังเสี่ยพุงยาน “ลุงคนนี้เป็นหนี้แกเท่าไหร่เดี๋ยวฉันใช้ให้เอง”
“สิบล้าน” ชายหนุ่มปริศนาหยิบเช็คขึ้นมาเขียนตัวเลขจำนวนแปดหลักลงไปและยื่นไปให้เสี่ย
“หวังว่าเช็คคงจะไม่เด้ง” เสี่ยยกเชคโบกไปมาเป็นเชิงถาม
“ถ้าเด้งแกก็มาหาฉันที่นี่ได้เลย” เมื่อเสี่ยได้เช็คแล้วก็เดินออกไปจากตรงนั้นปล่อยให้คนที่ถูกสะกำนอนจมกองเลือดอยู่
“ลุกไหวไหมครับ ผมช่วยนะ”
“ไม่เป็นไร ฉันไหว”
“ดูท่าลุงจะไม่ไหว ผมพาไปโรงพยาบาลดีกว่า”
“ขอบใจมาก แต่ไม่ต้องหรอกพ่อหนุ่มแค่ใช้หนี้ให้ลุงก็ลำบากใจแล้ว”
“ไปเถอะครับ”
“ก็ได้ๆ ฉันมีอะไรจะตอบแทนเธอด้วย”
“ไม่เป็นไรหรอกครับแค่นี้เอง”
“ไม่ได้นะ ถือว่าฉันขอแล้วกัน”
“ครับๆ”
ภายในบ้านไม้สีขาว ภายในดูสะอาดกว้างขวางและน่าอยู่
“ลุงอยู่คนเดียวหรอครับ”
“ถ้าตอนนี้นะใช่ แต่ถ้าเป็นแต่ก่อนลุงอยู่กับลูกสาว”
“หรอครับ ตอนนี้ลูกสาวลุงไปไหนละครับ”
“ไปเรียนนะ เห็นบอกลุงว่าจบแล้วกำลังจะกลับมา”
“อืม อย่างนี้นี่เอง”
“ลุงไม่มีอะไรจะตอบแทนหรอกนะ ลุงมีแค่ลูกสาวคนเดียวลุงยกให้แล้วกันนะ” ทันทีที่คุณลุงพูดจบชายหนุ่มก็แทบจะสำลักน้ำที่กำลังกินอยู่
“หืม ลุงครับไม่เป็นไรหรอก ผมรับไว้ไม่ได้หรอกครับ”
“รับไว้เถอะนะ ถ้าลูกลุงอยู่กับลุงที่นี่ไอ้พวกนั้นมันต้องย้อนกลับมาพาตัวไปแน่ๆ พวกมันไว้ใจไม่ได้”
“เธอไม่ยอมไปกับผมหรอกครับ”
“ลุงทำให้เธอไปอยู่กับคุณได้ เธอกับมาเมื่อไหร่ลุงจะติดต่อกลับไปหานะ”
“เอ่อ ก็ได้ครับลุง”
“อืม ขอบใจมากนะว่าแต่คุณชื่ออะไรล่ะ”
“คริสครับ ผมชื่อ คริส”
รีวิวผู้อ่าน
0 รีวิว
จัดเรียงตาม
อ่านบนแอปฯ Fictionlog
ดาวน์โหลดแอปฯ เพื่อการอ่านที่ดียิ่งขึ้น