บ่ายนี้ก็เหมือนทุกวันหลังจากที่แซนดร้าไปหาซื้อของที่ซุปเปอร์มาเก็ตมาเพื่อจะทำอาหารเย็นให้ครอบครัว ได้กลับมารับประทานกันในช่วงเย็น ชีวิตเธอช่างปกติเหมือนแม่บ้านทั่วไป เธอมีลูกชายอายุ 13 และสามีที่ทำงานมั่นคงถึงจะไปอยู่ต่างเมืองบ่อย บ่ายวันนั้นเธอดูดฝุ่นทำงานบ้าน และเปิดดูถ่ายทอดข่าวทางทีวีตามปกติ “มีรายงานด่วนเข้ามา ขณะนี้กลุ่มคนร้ายไม่ทราบสัญชาติพร้อมอาวุธสงคราม ได้เข้ายึดโรงเรียนxxxไว้ โดยกลุ่มคนร้ายได้ควบคุมครูและนักเรียนเป็นตัวประกันเอาไว้ เรียกร้องให้ทางการนำเฮลิคอปเตอร์ มาเพื่อใช้ในการเดินทางออกนอกประเทศ......” แซนดร้าถึงกับตกใจจนต้องทิ้งงานบ้านที่เธอทำในทันที ใช่ โรงเรียนแห่งนั้นคือโรงเรียนที่ลูกเธอเรียนอยู่ เธอเริ่มตัวสั่นด้วยความกลัว เมื่อเธอตั้งสติได้เธอก็โทรหาสามีของเธอ “ที่รักค่ะ ไมเคิล....” เธอสะอึกสะอื้นคุยกับสามีของเธอ ในความจริงแล้วอเล็กซ์ สามีของเธอก็ร้อนใจไม่แพ้กัน แต่แกล้งปลอบภรรยาเพื่อความสบายใจ “ที่รักใจเย็นๆ ทางการบอกว่ามันต้องการแค่เฮลิคอปเตอร์เพื่อเดินทางออกนอกประเทศ ทางการคงจะไม่ปล่อยให้ลูกเราเป็นอะไรแน่ที่รักรอผมนะผมกำลังไปหาคุณ อเล็กซ์บอกกับภรรยาของเขาแล้วเขาก็วางหู เขาต่อยกำแพงเข้าไปเต็มแรง ความจริงแล้วเขาเองก็รู้ว่าสถานการณ์เลวร้ายเหลือเกิน